الان که توی تعطیلات عید هست بهتره یه سری موضوعات رو بدونیم و خودمون انجامش بدیم.
مهمترینش اینه که وقتی میریم یه شهر دیگه نریم خونهی فامیل و چندروز بمونیم. درسته ما ایرانیها خیلی مهماندوست هستیم و کاملا احترام میذاریم ولی خب اینو بدونیم که تو این شرایط همگی سختمون هست درسته خود فامیل داره اصرار میکنه که بریم خونهشون ولی باور کنید این تعارف ایرانی هست. علاوهبر مشکلات اقتصادی، خیلیها میخوان استراحت کنن، خیلیها دوست دارن تفریحات خودشون رو داشتهباشن، خیلیها اصلا سختشونه که شما چندروز اونجا باشید و ترجیح میدن عید رو در کنار خانوادهی خودشون باشن و هزارتا چیز دیگه. پس درسته تعارف میکنن ولی درنهایت خیلی سخته که چندروز ما رو تحمل کنن. اصلا خودمون رو بذاریم جاشون متوجه میشیم که سخته.
بدون اطلاع خونهی کسی نریم. اصلا کار قشنگی نیست که یهویی تصمیم بگیریم بریم یه جا و یا بهشون کلا خبر ندیم یا ده دقیقه قبلش بگیم ما داریم میایم.
وقتی میریم مهمونی درمورد هیکل، لباس، بچهدار شدن، تربیت بچه، درس و تحصیل، همسر و وضع مالی همدیگه سوال نکنیم. آقا اصلا به ما چه که کی لاغر شده کی چاق کی لباسش خوشگله کی زشت. درمورد مسائل شخصی آدما سوال نپرسیم، طعنه نزنیم، نمک رو زخم هم نپاشیم.
زود بلند شیم و برگردیم. قراره هم رو ببینیم و حالمون خوب شه نیازی نیست بیش از اندازه به هم زحمت بدیم.
اگر بچه داریم خودمون جلوی ریخت و پاش و اذیت بچهمون رو بگیریم. قطعا صاحب خونه نمیتونه با بچهی ما تند رفتار کنه ولی ما باید شعور داشتهباشیم و نذاریم بچهمون خونهی دیگران رو به آتیش بکشه. شاید شمای مادر ذوق کنی از کارهای بچهت ولی برای بقیه ذوق نداره.
یادمون باشه که قراره حالمون خوب بشه پس نه حال خودمون رو بد کنیم نه حال دیگران رو.