خسته شدم از تنهایی

بچها من ۲۱ سالمه و هیچ رفیق صمیمی ای ندارم 

همش من باید با بقیه زنگ بزنم خودم رو یاد آوری کنم 

همش باید نگران باشم که دوستم منو فراموش نکنه

تولد من رو اکثر دوستام یادشون نیست و اگرم یادشون باشه نهایت یک تبریک ساده میگن 

تا حالا هیچکس تو زندگیم منو برای تولدم سورپرایز نکرده 

حتی ی شاخه گل 

هیچ دوست صمیمی ای ندارم که حرف دلمو بهش بزنم و اونقدری که من بهش بها میدم، اونم بهم بها بده و من تو الویتش باشم

دوست دارم فقط یک رفیق صمیمی داشته باشم که بتونم حتی راجب مسخره ترین موضوعاتی باهاش حرف بزنم، درصورتی که منم برای اون رفیق صمیمی باشم