یعنی اگر خدایی نکرده همین فردا دیگه کلا نباشه روند زندگیتون به هم نمیخوره؟
چون من خودم خیلی وابسته شوهرمم عین بابام میمونه نباشه من از دلتنگی نمیرم از گرسنگی فکر میکنم میمیرم حس میکنم خیلی بی عرضه ام همه کارامو باید یکی دیگه انجام بده همه جدیده توی سرم میزنن که ما مستقل هستیم خاک بر سرت که محتاج شوهرتی خیلی اعتماد به نفسم اومده پایین وسواسی شدم
اولا شدیددددد کم کم داره کم میشه
ولی نبودش رو. نمیدونم
اره باید درست کنی خودته چون این یجور بیماریه بعدا خودت آسیب میبینی
وابسته هستم ولی فعلا کم چون هنوز دوساله عقدیم
هیچی خواهر باید به زندگی ادامه داد
فکرمیکنی وابسته ای توشرایط که قرار بگیرید مستقل میشی ایشاالله همیشه کنارهم خوش باشید
محتاج نیستم کارامو میکنم
ولی دلتنگی جونمو میگیره
۰٪
خیلی دوستش دارم ولی وابستگی این مدلی که نتونم کاری انجام بدم بدون بودنش و...ندارم
منم وابسته ام بهش
قبلاً شاغل بودم
اما واقعا دیگ حس کار کردن ندارم
مادر بودن و مسولیت خونه سخته
خانم های که بچه دارند و شاغل هستند و خونه زندگی میچرخونند
واقعا احسنت دارند
از کارهای شخصی شروع کن
مثلا خرید لوازم آرایشی
کارت بانکیت بسوزه بری عوض کنی
نمیدونم سوپر مارکت گاهی
سوپر میوه
علاقه و وابستگی نرمال خیلی هم خوبه
اما نباید بی دست و پا به نظر برسی
باید از کارای کوچیک شروع کنی
کارایی که خودت میتونی از پسشون بربیای ولی همسرتون انجامش میده البته همه مسئولیت همسرتون هم نباید از دوشش برداری
سعی کن بعضی روزا بدون همسر بیرون بری
بتونی یه شغل برای خودت دسته پا کنی عالی میشه حتی اگه درامدش کم باشه
بیشتر تمرکزت رو روی خودت بزار سرگرم شو اینجوری برای خودت یه زندگی داری و شوهرت هم بخشی از زندگیت میشه نه کل زندگیت
