#نوروز
همینجوری که به ساعات و دقایق و ثانیه های پایانی سال نزدیک میشیم و تقریبا به نیم روز آخر سال رسیدیم ؛
شاید تو شرایطی هستیم که آرزو کردن مسخره و غیر ممکن بنظر بیاد ، ولی خب ، ما ایرانیا همیشه به داشتن امید تو هر شرایطی معروف بودیم...
آرزو میکنم تو سال جدید ، لبخند از لب هیچکدوم از هموطنام نیفته ، آرزو میکنم این مردم تو سال جدید تو هر شرایطی متحد باشن ، آرزو میکنم بهترین اتفاق ها برای ایران و ایرانی بیفته ، آرزو میکنم که بهار حال هممون رو خوب کنه ، آرزو میکنم هیچ بچه ی ایرانی ای با شکم گرسنه سرش رو روی بالش نذاره ، آرزو میکنم هیچ پدر ایرانی ای شب شرمنده و با دست خالی نره خونه ، آرزو میکنم هیچ مادر ایرانی ای مجبور نشه از غذای خودش بزنه که بچه ش گرسنه نمونه و...
تو این سال ها ناخوشی هامون اونقدری زیاد بوده که هممون تا خود لحظه ی سال تحویل میتونیم بدون توقف آرزو کنیم و آرزو کنیم ، هممون خسته ایم ، هممون درمونده ایم...
فقط امیدوارم سال جدید هم به انزوا و اندوه نگذره و بتونیم بعد از مدت ها طعم خوشی رو بچشیم
شاید حتی با این آرزو ها صرفا وقت خودم و شما رو گرفته باشم و تو روز های پایانی سال بعد ، تو اسفند ۱۴۰۴ به این متن فقط با حسرت بیشتری نگاه کنیم ، ولی خب ، کسی نمیدونه چی پیش رومونه ، پس بزارین امید داشته باشیم ، چون وقتی که امید نداشته باشیم ، فرقی با آدمای مرده نداریم ، بیاید با امید و با آغوش باز به آغوش بهار بریم ، شاید اینبار آغوشمون رو بپذیره...
و در آخر ؛
آرزو میکنم تو سال جدید ، فقط آرزو نکنیم ، عمل کنیم...
نوروزتون پیروز
-1403,فردایی تا نوروز
