مثلا با یکی رفیق میشم میمیرم براش تو هیچی کم براش نمیزارم مثل کف دست صادقم اصلا ن دورو هستم ن چیزی ی چیزی هم باشه رک تو رو طرف میگم
یعنی انقدر تنهامممم ک نگم براتون خیلی بده تنهایی بخدا
اینک باشن ولی مثل خودت نباشن
اینک باشن ولی مثل خودت دوستت نداشته باشن
شماها چیکار میکنید که ی رفیق بامعرفت دارید
دستمم ک نگم چقدرررر بی نمک اصلا
رفیق میخوای چیکار؟
خانوادت چی؟
چرا واقعا با هرکی خوبی میکنم یا زده میشه ازم یا دشمنم میشه هنوز برام سواله
هبچوقت جوری صحبت نمیکنم باطرف ک خورد بشه میگم گناه داره فلانه و بهمانا
بخدا ک همینه دقیقا منم
من چیزی که تا الان فهمیدم رفقا موندگار نیستن همون تایمی که باهاش دوستی باید خوش باشی
مهرطلب نیستی احیانا چرا باید اینقد از خودت مایه بزاری وقتی طرفت اهمیت نمیده
من خودم اینجورین که
به خودم میگم رفیق خوبی هستی؟ تو رفاقت کم نمیزاری؟پشتش در میای؟با معرفتی؟اوهه تو چقدر دوست خوبی هستی .خب پس چرا دوست خودت نمیشی؟چرا پشت خودت در نمیای چرا برای خودت با معرفت نیستی چرا برای خودت کم نمیزاری چرا اگه رفیقت بخاد ناراحت بشه خودتوبه آب آتیش میزنی تا خوب شه ولی حال خودت بد بشه هیچکاری نمیکنی چرا این مرام معرفتو در حق خودت نمیکنی؟
من تصمیم گرفتم با هیچکس دوست نشم و بهترین دوست خودم باشم
منم مثل شما بودم خیلیییییی ضربه از رفیق خوردم دیگه تصمیم گرفتم با هیچکس صمیمی نشم
