مثلاً یه روز که حالم خوب باشه و شاد باشم
یادم میوفته که فلان دوستم یه مشکلی براش پیش اومده
یا همش فکر می کنم که دوستام حالشون خوب نباشه
عذاب وجدان می گیره منو چرا اصلا من این وسط باید شاد باشم وقتی که فلانی نیست ؟
انگاری که حق شاد بودن ندارم
واقعا خسته شدم از این حس
به حدی رسیدم که نمیخوام اصلا کاری داشته باشم به زندگی بقیه
توی دنیای خودم باشم
مثل وسواس افتاده به جونم
