من با کسی نامزدم که از خودم کوتاهتره و انقدر این قضیه برای هردومون بی اهمیت بوده که بعد از چند سال دوستی و آشنایی هنوز بررسی نکردیم اختلافمون دقیقا چند سانته. قبل از پیشنهادش خودم خیلی نگران این موضوع بودم. فکر می کردم مبادا به خاطر کوتاهی فکر کنه بهم نمیاد ولی خدا رو شکر نگرانیم بیخود بود. البته این موضوعیه که کمتر کسی باهاش کنار میاد. لازمه هم مرد و هم زن در موردش توافق داشته باشن و قوی باشن.
عزیزم اول ازدواج این مسائل مهم بنظر میاد
بعد چند سال اصن به چشت نمیاد این چیزا
منم خودم خیلی قدبلند و متناسبم. 175 سانت. اما به خاطر راحتی و عادت توی خیابون کفش بی پاشنه می پوشم. توی عروسی ها یه کفش پاشنه دار با خودم می برم که تو مجلس فقط بپوشم. چون بهش عادت ندارم موقع خداحافظی عوضش می کنم. شما هم اگه خیلی دوست داری یه وقتایی که زیاد پیش همسرت نیستی بپوش.
تشویقش کنید بره باشگاه ، ورزش خیلی میتونه کمک کنه
بابا هيچ اشکالي نداره چرا اينجوري ميگيد اينا مسائلي هس ک خودت بايد باهاش کنار بيايي گلم
اينکه چيز بدي نيس
خداتوشکر کن با هم خوبيد
ما يه فاميل داريم پسره نظاميه زنه هم دانشجو بچه اولشونم به تازگي به دنيا اومده
قد پسره تا شونه هاي زنش هست
انقدم خوشبختن ک حد نداره
دختره خيلي روابط اجتماعي عالي داره و خيلي باکلاس و....
ولي من در کل از خود دختره خوشم نمياد چون يه عادت بدي که داره اينه که باهات انقد خوب رفتار ميکنه يهو ميزندت زمين
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
