امیدمو از دست دادم ینی انقدر ظرفیتای مدارس کمه بعید میدونم بتونم قبول شم،علاوه بر اون اصلاااا وقت نمیکنم تست بزنم انقدر حجم درسا زیاده ،تازه کلاس زبان و.. هیچی نمیرم که وقتمو نگیره،تمام تلاشمو میکنم وقتایی که دارم و بشینم تست بزنم اونم فقط تحلیلی تست های تحصیلی هیچی تا الان نزدم همین کمپلکسو تا فروردین تموم کنم هنر کردم ،عیدم که فقط دو هفته وقت داریم از بعدشم باز باید بشینم برای آزمونای مستمر بخونم
البته این فقط وضع من نیست با هرکی تو کانون حرف زدم همینطوری بود
بچه ها بعد مدت ها جاریمو دیدم، انقدررررر لاغر شده بود که اولش نشناختمش! پرسیدم چیکار کرده که هم هرچیزی دوست داره میخوره هم این قدر لاغر شده اونم گفت از اپلیکیشن زیره رژیم فستینگ گرفته منم زیره رو نصب کردم دیدم تخفیف دارن فورا رژیممو شروع کردم اگه تو هم میخوای شروع کن.
خود کتابای کانون که فقط علوم یکم تست زدم،حالا تو تعطیلات میخوام بشینم دوباره جمعبندی بکنم کتابارو و تست بزنم ازشون ولی علوم و نمدونم چیکار کنم انقدر تستاش سخته،باز ریاضی مامانم دبیره تست هارو میرم باهام کار کنه...
من پارسال نهم بودم آزمون تیز دادم ولی قبول نشدم. قبلشم برا علوم نصف کتاب آی کیو رو زدم ولی حتی یه سوال آزمون شبیه اونا نبود.😐درصد علومم ۴ شد😅 ببین بیش از حد مفهومی بود سوالاش. مخصوصا مطالعات و علوم.
تا یه جایی زوری می خندی ولی همین خنده هات اشکن به مو می رسه پاره هم می شه همه شنبه ها رفتن آدما چقدر عزیز می شن وقتی که قاب عکس شن عجب رسم تلخی منم می خوام یه قاب عکس شم.. دیگه نمی ترسم قلبم جا بزنه جاش یه سنگه دیگه نمی ترسم سیاه بره چشام یهو تار شه صحنه دیگه یادم نی کی اصلا دلمو کجا شکسته عجله داره دیرشه روحم می خواد جدا شه از جسم...🖤
مطالعات یه درس حفظیه ولی سوالا تحلیلی بود،من منفی ۰/۶۷ درصد زدم😂
تا یه جایی زوری می خندی ولی همین خنده هات اشکن به مو می رسه پاره هم می شه همه شنبه ها رفتن آدما چقدر عزیز می شن وقتی که قاب عکس شن عجب رسم تلخی منم می خوام یه قاب عکس شم.. دیگه نمی ترسم قلبم جا بزنه جاش یه سنگه دیگه نمی ترسم سیاه بره چشام یهو تار شه صحنه دیگه یادم نی کی اصلا دلمو کجا شکسته عجله داره دیرشه روحم می خواد جدا شه از جسم...🖤
روی سوالای هوش یا همون استعداد تحلیلی خیلی کار کن اگه می خوای قبول شی.
تا یه جایی زوری می خندی ولی همین خنده هات اشکن به مو می رسه پاره هم می شه همه شنبه ها رفتن آدما چقدر عزیز می شن وقتی که قاب عکس شن عجب رسم تلخی منم می خوام یه قاب عکس شم.. دیگه نمی ترسم قلبم جا بزنه جاش یه سنگه دیگه نمی ترسم سیاه بره چشام یهو تار شه صحنه دیگه یادم نی کی اصلا دلمو کجا شکسته عجله داره دیرشه روحم می خواد جدا شه از جسم...🖤