خانمایی ک دوستای خوبی دارید بیاید

منم هیچ دوستی ندارم و بعضی وقتا عمیقأ ناراحت میشم تازه من مادر و خواهرم ندارم 😅

ندارم

ی زمانی دوستای خوبی داشتم ولی خب رفته رفته ارتباطا کم شد بد شد 🫠

اوهوم 

دوستی ندارم

قبلا وابسته شوهر و مادرم بودم که به پشت سر گذاشتن مشکلات ریز و درشت فهمیدم اول و آخر فقط خدا واسم میمونه و بس.. بهترین هم صحبت رازداری که هم میشنوه هم قضاوت نمیکنه هم از دستش هزارتا کار برمیاد برای مشکلم.. غیر خدا هیچ کس رو ندارم..همه ی موجودات جهان وسیله ی آزمایشم بودن.. کشیدم کنار ازشون.. دیگه وابسته ی هیچ کدومشون نیستم..کاری ازم بر بیاد براشون میکنم احترامشون میکنم دوستشون دارم ولی از هیچ کدوم توقع حتی یه پیامک ندارم.. زنگ بزنن نزنن...بهم خوبی کنن بدی کنن.. مهم نیست..اینیا محل عبوره.. هیچ دوست و مونسی بهتر از خدا پیدا نکردم..من نفعی برای خدا ندارم هیچ کاری براش نکردم..لایق همنشی باهاش نیستم...ولی تنها کسیه که منو با تمام چیزای خوب و بدم میخواد.. حرفامو تا آخر گوش میده ..هرچی بیشتر باهاش حرف بزنم مشتاق تره که گوش بده.. خسته نمیشه..دوستی آدمیزاد چیه... پشت همشون میبینی تا زمانی که برای طرف منفعت داری میخوادت.. فقط روی خوبت رو میخوان.. اون روی بدت رو نمیخوان...وقتی نگاهم به خودی اینه دوست به چه کارمه..

نه.. خدا بنده ای از من بدتر نداره

منتهی دل به هرکی بستم یه بدی بزرگ بهم کرد و یه تاثیر بد تو آینده ام گذاشت..

مادرم پسر دوست بود دانشگاه دولتی قبول شدم نذاشت برم در حالی که خیلی باهوش تر از برادرام بودم.. من طاقت ناراحتی مادرمو ندارم.. ولی اون این حس رو به من نداشت.. شوهرم داد که یه نون خور کم شه

شوهرم سالها عذابم داد خیانت کرد..

بچه هام که به خاطر تاثیر ناراحتی های شدید من تو بارداری اخلاقشون تند هست و رو مخمن.. اعصاب نداشتمو تعطیل کردن..

برادرام که موقع غم منو برای درد و دل میخوان و زن هاشون که منو حساب نمیکنن..

خانواده شوهرم که هر روز گریه مو در میاوردن..

دوستام که ازدواج کردن و رفتن و مشغول زندگی خودشون شدن .. اگر از غمهام باهاشون درد و دل میکردم ازم فاصله میگرفتن و اگر از خوبی های زندگیم میگفتم حسودی میکردن.. نمیدونستم خوبی بگم یا بدی..

و منی که تو ۲۴ ساعت برای همه وقت میذاشتم به جز خدا.. به ادمها هرچی بیشتر خوبی میکردم بیشتر بدی میدیدم..کشیدم کنار.. ول کن خلق ناسپاسی که قدر خداشون رو نمیدونن قدر من مخلوق رو که عمرا ندونن..بیشتر وقتا تنهام.. به کارهایی که به عنوان فرزند ، به عنوان همسر، به عنوان مادر ، خواهر .. هر چیزی که وظیفه ام باشه دریغ نمیکنم.. ولی دیگه تو قلبم جایی برای کسی نیست.. تنها کسی که دل شکسته میخره خداست..ساعتها حرف بزن نمیگه چقدر حرف میزنی.. برعکس.. میگه در هر حالی با من حرف بزن دوست دارم بشنوم صداتو.. چیزی که این روزا کمتر کسی به هم میگه..مگر دوران نامزد بازی.. اونم مقطعیه..

من بدترین بنده ی خدام.. ولی از من به تو نصیحت به دیگران خوبی بکن.. ولی بهشون چشم امید نداشته باش..

ما این همه به خدا بد کردیم بازم مارو میخواد

برای امتحان یک بار فقط به آدمهای دور و برت بد کن.. نفع براشون نداشته باش.. ببین چطور پراکنده میشن.. اگر کسی موند.. رفتارتو تلافی نکرد .. باهات دعوا نکرد.. بهت حق داد و بخشید و.. اون کسیه که لایق دوست داشتنه و میتونم بگم خدا نعمت بزرگی به اسم فرشته تو قالب انسان بهت ارزانی داده..