اخه چرا دستم اینقدر بی نمکه کنه

ذاتا ادم ارومی هستم بی کسی کار ندارم ترجیحم اینه که به کار بقیه زیاد دخالت نکنم تا کسی به زندگی ام دخالت نکنه اگر کسی ازم مشورتی بخواد یا درد دلی کنه به خدا خواهرانه نصیحتش می کنم می بینم کسی سراغی ازم نمی گیره مگه کار داشته باشه الان مدتی هست سرم رو گرم خونه زندگی وبچه هام کردم یعنی با اکثر ادم های اطرافم رابطه ای ندارم ولی اخه انصاف نیست من که بهشون بدی نکردم کاری هم بهشون ندارم بدی مو می گن اخه شخصیتم اون طور بد نیست همین جور شده دلم نسبت به همه سرد شده به همه شک دارم می فهم اگر کسی سراغی ازم می گیره فقط برای نفعشونه سعی می کنم عاقلانه تر برخورد کنم دلم می خواد برم یه جای دور زندگی کنم که کسی نباشه از دور بریام اخه همشون حسود هستن وبه فکر ضربه زدن