من زندگی و بچه هام رو دوس دارم همسرم خوبه
ولی خواهرش، زندگیمو گرفته کلا خونشون شهرستانه شش بچه داره بخدا گاهی اوقات میاد سه ماه چهار ماه میمونه هر وقت میاد دوسه تا بچشو میاره تو کارای خونه اصلا کمک نمیکنه من مستاجرم واقعا برام سخته بخوام خرج چند نفر دیگه رو هم بدم همسرم کارمند ساده است بخدا حقوقش تا دهم هم بزور میرسونه اینا هم کلا رعایت نمیکنن اصلا خرج نمیکنن هر کدوم قد سه نفر میخورن چیکار کنم مستقیم نمیتونم بگم نیاین بابامم مستاجره وجدانم قبول نمیکنه برم اونجا بمونم اونم گناه داره پس نگید برو خونه بابات