بنظرتون فقط فعل و انفعال شیمیایی مغزه یا نشونه ی وجود یه دنیای دیگه؟
تجربهی افرادی که مرگ را تجربه کرده و دوباره زنده شدهاند (تجارب نزدیک به مرگ یا Near-Death Experiences – NDEs) از نظر علمی و معنوی قابل بررسی است.
دیدگاه علمی:
مطالعات نشان دادهاند که این تجربهها میتوانند ناشی از فعالیتهای عصبی و شیمیایی مغز باشند. برخی از عوامل مؤثر عبارتند از:
1. کاهش اکسیژن مغز (هیپوکسی یا آنوکسی): کمبود اکسیژن میتواند باعث ایجاد توهم و احساس خروج از بدن شود.
2. افزایش ناگهانی هورمونهای استرس: مانند نوراپینفرین و آدرنالین که میتوانند باعث دیدن تصاویر واضح و تغییر درک زمان شوند.
3. ترشح دوپامین و سروتونین: این هورمونها میتوانند باعث احساس سرخوشی و دیدن نورهای درخشان شوند.
4. فعال شدن لوب تمپورال مغز: که با احساسات معنوی و تجربهی خروج از بدن مرتبط است.
5. ترشح DMT (دیمتیلتریپتامین): که یک مادهی روانگردان قوی در مغز است و میتواند توهمات قوی ایجاد کند.
دیدگاه معنوی:
از منظر برخی باورهای مذهبی و معنوی، این تجربهها واقعی هستند و نشانهای از زندگی پس از مرگ یا دنیای ماورایی به حساب میآیند. بسیاری از کسانی که این تجربه را داشتهاند، از دیدار با موجودات نورانی، احساس آرامش بینهایت، یا دیدن زندگی خود بهصورت یک فیلم سخن گفتهاند.