شاید که شبی در خواب ، روی ماهت را ببینم
شاید که همان دم باتو، من خاطره ها چینم
شاید که همانند قدیم، با من از مهر سخن گویی
شاید که تو در دم باز ، جان گیری و از جان گویی
یک لحظه نگاهت کردم ، یک لحظه سخن گفتی
کاش هرگز نشنوم من ، جز همان ها که تو میگفتی
وزن و قافیه اش درست نیست
بیشتر نثر هست تا شعر
خوبه
خیلییییییی قشنگه عالییی😍
خودت نوشتی🥰😍 بابا ای وللللل
شاید که شبی در خواب روی ماهت بینم
را اونجا اضافه است
کاش شبی در خواب روی ماهت بینم
کاش همانجا باتو من خاطره ها سازم
کاش مانند قدیم با مهر سخن گویی
کاش در ان لحظه جان گیری و از جان گویی
یک لحظه سکوتی کن یک ریز سخن گویی
کاش هرگز نرسم من از خواب به بیداری
عزیزم مفهومش و چیزی که توی ذهنت بوده قشنگه، اما در قالب شعر نه وزن مشخصی داره و نه قافیه‌های درست. جای کار داره.🤍
ببین از دید وزن و عروض این شکلیه:
شا ید ک ش بی در خاب: مفعول مفاعیلن
روی ماهت را ببینم: فاعلاتن فاعلاتن
و موزون به نظر نمیاد هر قدر هم که مفهومش زیبا باشه. وقتی شعر با یه وزن شروع میشه، قاعدتاً باید تا تهش با همون وزن پیش بره.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
0 ثانیه پیش
0 ثانیه پیش
2 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز