یه تاپیکی زده بودن این سوال برام پیش اومد اگه شما وضع مالیتون جوری باشه که نتونین یه بچه رو از نظر مالی و عاطفی (وقتی بی پولی باشه مشکلات روحیم میاد) تامین کنین میزارین بچه دار شین یا نه؟ اصلا به اینده اون بچه فکر میکنین؟ یا برعکس اگه پولدار بودین میزاشتین چن تا بچه به دنیا بیارین؟
مثلا من خودم اولویتم بچه های بی سرپرست هستن بجای به دنیا آوردن یه بچه میتونم به یه بچه دنیا بدم
اگه شوهرت هم قبول کنه عالیه
کلا دوست ندارم بچه داشته باشم چه از خودم چه بی سر پرست
فقیرا بچه میارن
بعدا بچه خرج اونا را میده
از اول تصمیم گرفتیم هیچوقت بچه دار نشیم و چه زندگیمون سخت باشه چه آسون دوتایی زندگی کنیم
هر کسی یه طرز فکری داره
من اگه وضع مالی خوبی نداشتم
به داشتن یه بچه راضی میشدم
نه چندتا. الانم وضعمون خوبه دوتا پسر دارم
دلم میخواد دوتا هم دختر بیارم
کاش آدم یه جوری هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ روحی و عاطفی تامین باشه که هم بتونه دو سه تا بچه به دنیا بیاره و هم بتونه چند تا بچه رو تحت سرپرستیه خودش قرار بده (هم از لحاظ مالی و هم عاطفی)بهشون رسیدگی کنه.
بچه باعث امید ب زندگی میشه اصلا میبینیش قند تو دلت اب میشه و اگر ارثی هم بمونه بهتره بچت بخوره تا دولت
من مالیش با چشم خودم برکتشو دیدم
مشکلم یچیز دیگه هست
اینکه خودم ازنظر روحی داغونم
اینکه سر بچه اول خانواده شوهرم ی استرسایی رو ب وجود اوردن
من دوست دارم پولدار بشم
دوتا بچه خودم بیارم
دوتا ام به سرپرستی بگیریم
خودت بچه داشته باشی باز به سرپرستی میدن؟
من میگم اگه آدمی هستین که جربزه دارید مهارت دارید تلاش میکنید کار میکنید بچه دار بشید شاید تا مثلا ده سال دیگه اوضاع اقتصادی خیلی تغییر کنه اما سن بچه دار شدنتون گذشته باشه
حتی اگه بچه ناخواسته خدا بهتون داد عوض سقط یه فکری راهی تلاشی برای درامد بیشتر داشته باشید
من با سقط مخالف صد در صدم وقتی خدا بخواد یه بنده ای باشه نباید با خواست خدا جنگید
