زندگی بامادرشوهردریک ساختمان

۳ سال ک خوبه من ۸ ساله با مادر شوهرمم واقعا ذله شدم دقیقا مث مادر شوهر شماس با این تفاسیر ک غذا نمیزاره ولی همیشه سرش تو خونه ماست من چی پختم کجا رفتم دیشب بچمو به خاطر یه بی ادبی دعوام کرده اومده منو دعوا میکنه انگار اختیار بچمو ندارم ما خودمون الان ۳ یا ۴ سالی میشه خونه خریدیم ولی خب هنوز نرفتیم هر وقت میخایم بریم قسمت نمیشه اخه نه شوهرم محلشو دوس داره نه من به امید فروش بودیم اونم ک نمیشه😫😫 ولی خب امسال تابستون اگه فروش نرفت حتما میریم ایشالا خلاص میشیم

اﻳﻨﻢ ﺭاﻩ ﺣﻞ ﺧﻮﺑﻴﻪ.

ﺑﻪ ﻣﻨﻢ ﭼﻨﺪﺑﺎﺭﮔﻔﺘﻦ ﺟﺎﻳﻲ ﻣﻴﺮﻱ ﺑﮕﻮﺩﻳﮕﻪ.ﻣﻨﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﮕﻪ ﺑﺎﭼﻨﺪﻧﻔﺮاﺯﺩﻭاﺝ ﻛﺮﺩﻡ.ﺑﺎﺷﻪ اﺯاﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪﺑﻪ اﻭﻧﺎﻣﻴﮕﻢ ﻭﻟﻲ ﺗﻮﺭﻭﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻤﻴﺰاﺭﻡ.ﺩﻳﮕﻪ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻓﻜﻜﻨﻢ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ.

چه جالب من از  خدام بود برم خونه مادر شوهرم توی یه اتاق زندگی کنم اینجوری هم اجاره خونه نمیدادم هم خرج غذا میتونستسم پولی پس اندار کنیم و خونه دار بشیم ولی مادر شوهرم قبول نکرد گفت زندگی با مادر شوهر سخته مستقل باشید حرفش منطقی بود درسته سر ماه تو اجاره خونه می مونیم ولی زندگیم مال خودمه هر چی بخام میپوشم هر چی بخام میخورم هر کاری بخام میکنم ولی اگر یه خونه اپارتمانی داشتن و یه واحد جدا میرفتم اونجا زندگی میکردم حتی اگر میگفتن نیا چون شوهرم بیچاره  گناه داره بخاد اجاره خونه بوده اینم بگم دورم باشی یا نزدیک فرقی نداره بخوان دخالت کنن میکنن پس سعی کن نزاری دخالت کنن

ناراحت شدن نداره شوهرش بگه میخوایم دونفری بریم این سری یا مامانشو با یه تور بفرسته بره مشهدی جایی 

دیگه چاره ایی نیست از مستاجری که بهتره خونه مادرشوهرت باش ولی به همسرت هم بگو حداقل هفته ایی یکبار دونفری جایی برین واسه تفریح یا حداقل یکمسافرت تنهایی برید هرجا هم میخوای بری چیزی بهشون نگو بگو گفتم مزاحمتون نشم خبر ندادم 

به اخلاق طرف بستگی داره لابد خون به جگرشون میکنه مسافرتو

همه اش که نباید کتک کاری کنن تا موقعیتش بد باشه...

همینکه استقلال نداره همه چیزش کنترل میشه خودش خیلی بده

واقعا خوش بحالت که برات غذا اماده میکنه

سلام استارترجان اول ازهمه چه کار خوبی کردی که همهشو همون اول نوشتی آفرین

من شرایطتومیفهمم چون هم خواهرشوهرم هم جاریم وهم زنداداشم بامادرشوهراتویه ساختمونن،وبااینکهدهیشکدومشونم بدجنس نیستن همشون همین مشکل تو رودارن ودرددلشون سرهمین عدم  استقلاله،اما من خودم تجربه ای ندارم که کمکت کنم متاسفانه،ولی به نظرم تا آونجا باشین ای ن مشکلات کم وبیش هست تازه باحضور بچه  ممکنه بیشترهم بشه،نمیخام دلتوخالی کتم ولی خب نظرمنه

منم3 سال ازدواج کردم  با مادرشوهرم توی یه ساختمونم مادر شوهرم 76 سالشه واکثرا مریضه و فشار خون داره خواهر شوهرم شاغله موقعی که نیست مادرشوهرم دلش بمن خوشه میرم پیشش فشارش و میگیرم میشینم پهلوش یا میارمش پیش خودم جاریمم هست ولی نه جاریم نه برادرشوهرم هیچکدام اهمیت نمیدن ولی شوهرمن عین پروانه دورش میچرخه بعضی اوقات منم مثل تو ناراحت میشم ولی خوب که فکر میکنم میبینم گناه داره غیر منو شوهرم کسی رو ندارن برادر شوهر دارم ولی بود و نبودش فرق نمیکنه من خیلی مواظبشم عوضش اونم بین دخترش برام فرق نمیزاره همه چیز برام میخره محبت میکنه هرچند این خصلت مادرشوهر که دخالت کنه مخصوصا اگه پیر باشه فردا توهم پیر میشی اینا همشون گذراست وقتی میگی خوبن چه اشکالی داره فکر کن مادر خودته 

مادرشوهرمنم برای جاریم اینا که تو یه ساختمونن غذا اماده میکنه ولی همش غر میزنه که به تغذیه شوهر وبچه اش نمیرسه که البته راست هم میگه😜ولی اگه یه جا نبودن متوجه نمیشد که جاریم به بچه اش میرسه یا نه

دقیقا همینجوره 

منم شوهرم بیچاره هم اجاره خ نه میده هم اجاره مغازه 

مامانش اینام خونشونو دادن اجاره رفتند یجا بهتر نشستند یعنی میتونند بگن ما این خونه را میفروشیم و دو سه تا کوچیکتر برمیداریم ولی نمیکنن ،به خدا ظلمه تو این وضع چجوری صاحب خونه بشن جوونها 

ماالان بعد سالها سختی کشیدن داریم میریم‌جای بزرگتر.یعنی ممکنه عروس منم بعدها بگه باید خونتون رو بفروشید برای ما خونه بهتر بگیرید؟پس سختی هایی که توزندگیم کشیدم تادوران پیریم آسایش داشته باشم چی میشه؟

اگه شوهرت تواون خونه پول گذاشته سهم داره فکرمستقل بودن روبیخیال.اینم بدون اگه طرف اخلاقش اینجوری باشه یافضول باشه اون سردنیاهم بری بایه تلفن اعصابت روبهم میریزن.توزمان نامزدی همه چیوبهشون فهموندم به شوهرم.که فکرنکنی بالامیشینی همه چیزدست مادرت باشه وفلان اوندفعه مادرشوهرم کلیدخواست واس مواقع ضروری شوهرم قاطع برگشت ج داد.من اززمان نامزدی هیچی روبامادرشوهرخریدنکردم هرچی هم خریدم یه دفعه ای دیدن.خودت بدعادت کردی.همین