مادرهای شاغل به نظرتون مامانای خوبی بودید برا بچه هاتون

به مرور خوب میشه نگران نباش و تحت تاثیر حرف و سرزنش دیگران تصمیمات عجولانه نگیر

چیزایی که گفتی دلایل دیگه ای داره نه صرفا سر کار رفتن شما 

بچه ۴ سالشه دیگه نوزاد نیست که نیاز باشه پیشش بمونی 

یه تراپی کودکان ببر ببینه دلیلش چیه 

اگه میتونی پرستار بگیر کارای خونه رو انجام بده و غذا درست کنه

تو تایمی که خونه هستی به خانواده برسی 

منم شاغلم 

اما بچه هام خیلی آسیب نمی بینند 

چون دبیرم 

تا ظهر که بچه ها مدرسه اند منم مدرسه ام 

همه با هم می آبیم خونه 

شما ک شاغلی چرا بچت پیش مشاپر و کار درمان نمیبری؟والا من ک شاغل نیستم هر جلسه ۲۸۰تومن با هزار بدبختی جور میکنم و بچم رو بخاطر اضطرابش میبرم پیش درمانگر،تازه پسر من همسن پسر شماست و این مقدار از اضطراب ک ناخون بجوه و شب اداری داشته باشه هم نداره فقط دستاش مشت میکنه و پشت سر پدرش گریه میکنه

چرا اینجوری میکنی 

کار داشتن از مادر خوبی شدن جلوگیری نمیکنه 

مامان من شاغل بود 

اونقدر برام زحمت کشیده که یه خانه دار یک درصدشو نمیتونه 

خودت بخوای میتونی هردوشو اداره کنی 

ساعت ۴ که دیر نیست تو تنبلی میکنی 

بچه رم نزن با زدن هیچکسی خوب نمیشه 

این چیزی نیست که کسی برای کسی تعیین تکلیف کنه 

من سر کار نرفتم تا بچه هام بزرگ شدن 

و البته ممکن بود هیچ وقت شاغل نشم در واقع یه جورایی شانس آوردم 

ولی حتی اگر هیچ وقت نمیتونستم سرکار برم راضی بودم

کارشناسی ارشد خواندم

عقیده من اینطوری بود

دیگه از نه ماهگی مادر نداشته دیگه 

قضاوت نمیکنم ولی برای من مادری مهمتر از شغل و پول و جایگاهه 

از همه چیز مهمتر بچته چند وقت پیش یکی از آشناهای ما زنشم میرفته سرکار دخترش که ۱۳ سالش بوده از خونه فرار کرده بنظرم محضه غلطه بچه متدر بالای سرش نباشه

بچه ممکن چند تربیتی هم شده باشه 

کارت تموم میشه برو دنبالش یه روتین براش درست کن حتما هم تراپی کودکان ببر

ن بابا دارو چیه؟اصلا درمانگر دارو نمیده،چیکار ب پدرش داری؟هبچ مردی موافق روانشناس بردن نیست،مگه شوهر من راضیه؟من خودم میبرمش ،یه ساعت میریم و میایم،تازه وام گرفتم چون هزینشم نمیده