من پیج یکی از همکلاسی های قدیمم و چنل تلگرامش رو دارم خیلی موقعیتش آرزومه تصور کنید خانوادش همه هنرمند خودش هم تائتر بازی کرده قشنگ چیزایی که من یه عمر آرزوش رو داشتم نمیخوام یه وقت ناشکری کنم چون هر دفعه ناشکری کردم خدا یه چیز باارزش زندگیم رو ازم گرفته ولی میدونم خیلی تلاش کرده اما حسودی میشه حس میکنم که منم باید به همچین جایگاهی برسم حالا نه صرفا تئاتر اما توی زمینه ی هنر خیلی شناخته بشم به خدا نزدیک ۶ ماهه خدا بدجور بهم سیلی زده منو انداخته زمین باید بلند شم اما خیلی خستم باورم نمیشه منی که انقدر هوای همه رو داشتم دوستام و خانوادم رو بالا کشوندم حتی که اون آدم افسردگی شدید داشت و من میترسیدم یه بلایی سر خودش بیاره تا جایی که در توانم بود کمکش کردم اما خودم حس میکنم افتادم زمین حتی فعالیت های کوچیک مثل حموم و مسواک که جرو واجبات برام سخته انگار تموم شدم میشه بگید چیکار کنم دوباره بلند شم و موفق بشم؟
اوو تا دلت بخواد
انقدر خودمو با همه مقایسه کردم طراحی و نقاشی رو کنار گذاشتم اصن دستم سمت مداد نمیره کلاسم رو ول کردم انگار حسی به هیچی ندارم
به همه دانشجو های داروسازی حسودی میکنم🤣
به دانشجوهای پزشکی😭😭چون آرزوم بوو که هیچوقت بهش نرسیدم هیچوقتت
قبلا زیاد الان فقط میگم دمش گرم که تونست برسونه خودشو
نمیکنم طرزفکرم تغییر کرده یا بی حوصله شدم
حتی الان که دارم این مینویسم گریه میکنم سرم داره میترکه خیلی سردرد دارم
اسی میدونی موقعیت جغرافیایی اینا خیلی مهمه
منم عاشق هنر بودم همش میگفتم اخرش هنر میخونم ولی نشد هیچ وقت
دیگه اومدم تو مسیر دیگه
توام اگه شرایطش رو داری شاخه های هنر و ادامه بده
اگه هیچ جوره موقعیتش نبود برو تو مسیر دیگه
راه برای موفقیت زیاده دوستی♥
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
