سلام
من از دوران عقد تاالان همش همسرمو درک کردم ازش لباس نخاستم،پول خرجی نخاستم،تشویقش نکردم،غرنزدم،سخت نگرفتم همیشه دلم براش سوخته،همیشه مراعاتش کردم...قانع بودنم باعث شده زندگیمون پیشرفت که نکرده هیچ پسرفتم کرده😢مجبورش نکردم که بره سراغ کارخوب یابیشتر تلاش کنه،اونم تقریبا مثل من یجورایی بیخیال شده،خیلی مهربونی کردم،شوهرمم خسیس نیست داشته باشه میده ولی من روشم اشتباه بوده،بهش اقتدار ندادم یا زیادی نخاستم همیشه ازخودم زدم انقدر نخاستم که الان خجالت میکشم بخام یا بهش زور بگم
احساس بی ارزش بودن دارم،اصلا هیچ خرجی ندارم😢
ازاین روش زندگیم خیلی حالم بده چیکارکنم چجوری تغییر کنم چجوری شروع کنم راهنماییم کنید خواهشا
(اینم بگم درآمدایناش هیچ وقت خوب نبوده براهمین چیزی نمیخاستم میگفتم درامدش هرموقه خوب شه جبران میکنم ولی همینجور عمرم داره میره من بازم صبور وساکتم مثل یسری زنا هی نمیگم من لباس لازم دارم ب خسته شدمو فلان...مجبورش نمیکنم میگم غرورش نشکنه ولی بااین قانع بودنم دوتامونم بدبخت کردم بنظرم)
چون زن خیلی نقش مهمی داره