الان چند روزه لب به هیچی نزدم حتی آب نخوردم
فقد فکروخیال میکنم
نمیتونم بخوابم تو خواب همش بیدار میشم اینقد پهلو به پهلو میشم تا خوابم ببره ولی یا خواب میبینم یا کلا بیدار میشم
شب و روزم شده سیاه
وابسته بودم بهش ولی خانوادم مخالفت کردن الان که فکر میکنم هیچی حالمو خوب نمیکنه تروخدا بگین چکار کنم از این حال در بیارم
میگذره
خودت سرگرم کن
ایقد تلقین نکن بخودت ک وابسته ایی بهش
افکار منفی نداشته باش
فکرم نکن بهش
یه یچز میتونم بهت بگم بقیه مورفینن حالت موقت خوب میشه قبلن هم گفتم تو تاپیک ها
خودت فقط میتونی حال خودتو خوب کنی پس بلند شو و قوی باش
بیخیال بابا عزیزم فراموش میکنی زندگی خیلی پیچیده تر از این حرفاست انقدر زندگی سخت شد مشکلات مادی کم کم میفهمی
به دلیل مخالفتا فکر کن
حقیقتا هیچ امیدی حالتو خوب نمیکنه
این دردیه که باید متحمل بشی و با گذشت زمان میفهمی حالت بهتر شده
باید دوران سوگواری بگذره عجله نکن و بپذیر که رفته و ناراحتی ازش فرار نکن و لطفا با کسی توی واقعیت دردودل نکن چون با دیدن این افراد باز یادت میوفته
با غذا نخوردن چیزی درست نمیشه
بهترین کار اینه توکل کنی ب خدا انشاالله درست میشه
بعدم پاشو دوش بگیر ب زور هم ک شده یچیزی بخور
من حسم قویه بهت اطمینان میدم بهش میرسی
فقط اینو میدم کسیک بخادت هزاربارم مخالفت کنن بازم میاد
...
جدا ازاینا انقد وابستگی خوب نیست ک از زندگی اصلیت بمونی زندگی هنوز ادامه داره هیچکس با مخالفت خانوادش نمرده مگر ادمای ضعیف و بچه پس پاشو خودتو جمع کن و بالاخره راه نجاتی پیدا میشه
فعلا مسکن بخور شاید بتونی کمی بخوابی
بهتر نشدی برو دکتر خدای نکرده پنیک بهت دست نده
مشاوره هم برو..
اگه مطمئنی برای ازدواج مناسب و خانواده ها در جریان بودن و هستن و الان بهونه الکی ( بهونه نه حرف منطقی بین این دوتا فاصله اس) با بزرگتر فامیلرصحبت کنید که با والدینت صحبت کنن تا راضی بشن
لابد مناسب نبوده
زمان بزرگترین معجزه گر هس.... به خودت چند ماه زمان بده همه چی درست میشه
خوب اولشه به خودت حق بده ناراحت باشی
سر خودت رو گرم کن
فیلم ببین برو بیرون
همینجوری بشینی دیونه میشیا
