بعد از طلاق چقدر طول میکشه حال روحیم خوب بشه

خیلی متاثر شدم تاپیک های قبلی تون رو هم تا حدودی خوندم 

اول از همه  فکر کردن به زندگی گذشته  کار رو سخت میکنه 

دوم اینکه نمیشه فکر نکرد 

پس راهکار چیه ؟

به نظر بنده  تلاش برای فکر نکردن خودش یجور فکر کردنه  

 اول    اصلا تلاش نکن که فراموش کنی  

دوم  پذیرش  هست یعنی این رو باید بپذیری که در این دنیا همه زندگی های مشترک سر انجام زیبا نداره   برخی از بی وفایی    برخی از بیماری و مرگ  و تصادف   موجب از هم پاشیدن زندگی میشه  

پس دل در گرو خالق یکتا بسپار  و توکل به خداوند مهربان بکنید که  خودش چاره ساز تمام مشکلاته 

امیدوار نباش که این اقا برگرده  چون  امیدواری  و تلاش  زیاد  شاید موقتی  حالت رو خوب کنه ولی  بعد از مدتی  روح و جسم خسته میشه از انتظار و امیدواری  بیش از حد  اونوقت بیشتر  آسیب خواهی دید   به زبان ساده با مشکل امروزت کنار بیا  و به فردا های دیگر حواله اش نده  

ای کاش  حضانت فرزندتون رو میگرفتین  که  در آینده  استرس جدایی از فرزندتان را هم نداشته باشین 

یه زندگی مادر دختری  با توکل به خدا  با هم بسازید  

و به هیچ کس در این دنیا تا شناخت نداشتین اعتماد نکنید 

و به یاد داشته باشید که بازی روزگار  هر کس را به طریقی گرفتار میکنه  

صبرکن۶ماه تایه سال حالت خیلی بهترمیشه هرکاریم کنی بایداین زمانو بگذرونی ولی من قول میدم خیلی بهترمیشی جوریکه تودیگه اونو نمیخوای

نه ولی بعضی وقتها   گیر میده  کجا رفتی فلان

پس مرد خوبیه فقط مواظبش باش چکش کن محبت  کن ولی خودتو دست بالا بگیر 

پس مرد خوبیه فقط مواظبش باش چکش کن محبت  کن ولی خودتو دست بالا بگیر 

با زنه عوضی فروشنده مغازه حرف نزدی؟ بهش میگفتی خجالت بکش‌. خدایا چقدر حرصم گرفت

۶ ماه دیگه بهت قول میدم حالت عالیه . خدا رو شکر خونه داری شاغلی دخترت پیش خودته... میدونم سخته ولی درست میشه

سلام عشقم 

دردت بخوره توی سر نامرد روزگار 

به همسرت دیگه فکر نکن 

خودت میتونی دخترت رو بزرگ کنی 

اگه اون‌ بابای خوبی بود نمیزاشت مادرش زجر بکشه 

پس اینقدر نگو بخاطر دخترم 

اول از همه تو مهمی 

بعد بازم تو مهمی بعد دیگران 

به والله که بهش برگردی خیانت میکنی به خودت 

کلا فکر کن نیست 

الان دخترت رو میاد ببره ؟ یا نه 

حضانت اصلی با کیه ؟