امشب خیلی ناراحتم اصن خابم نمیبره
حس میکنم اصن شبیه هم سن و سالام نیستم و این منو ازار میده انگار سی سالمه
همشون دوستای اجتماعی پسر و دوست پسرو... تو اینستا کلی پسر فالو دارن استوری ریپ میزننو...
اونوقت من کلا با ی نفر بودم اونم عاشقم بود ک من زدم ریدم تو همه چی با اخلاقه مضخرفمم
حس میکنم نرمال نیستم همش تو خونم همش تمرکزم رو کارو... خیلی مسخرس
از طرفی ام هیچوقت حسه کافی بودن نداشتم
همیشه دنبال خوشگل تر بودن خوش هیکل تر بودن خوش رفتار تر بودن و و و بودم هیچوقت همینجوری ک هستم خودمو دوس نداشتم هیچوقت
همش حسرت میخودم وقتی میبینم ی دختر خیلی راحت و شاده وقتی میبینم مقایسه نمیکنه خودشو با بقیه وقتی میبینم رهاس وقتی میبینم ترس از خیانت نداره
دلم پره از دست خودم
