من یه مادر وحشیم یه حیوون حالم از خودم به هم میخوره

من لیاقت بچمو ندارم. موقع غذا دادن بهش عذاب جهنمو میکشم. نمیتونم خودمو کنترل کنم. دستم بشکنه چند بار زدم تو دهنش میگفت مامان نزن. آخه چرا اینکارو کردم چه گناهی داشت خیلی بدبختم خیلی پشیمونم. خوشبحالتون که بچه هاتون مثل آدم غذا میخورن. من هیچ جای زندگیم مثل آدم نیس. همه چیم با آدمای نرمال فرق داره. اگه تلویزیون یا گوشی یا کارتون نباشه دهنش باز نمیکنه اصلا معنی سفره رو نمیدونه. همیشه براش کارتون میذارم بعد یه قاشق میذارم دهنش بیشتر از ۵دقه نگه میداره میجوه قورت نمیده. یه بار غذا دادن بهش ۱ساعت طول میکشه. امروز صبح یه تخم مرغ خالی بدون نون با یه لیوان شیر خورد(به زور من)سه سال و نه ماهشه. ساعت ۵بعدازظهر ناهار دادم که بخوره بازم همین کار کرد..... کاش بی خیالش شم. کاش خدا بهم صبروتحمل بده. کاش خدا نجاتم بده. مولتی و کلسیم و اشتهاآورم میدم. هیچی به هیچی. حتی بعضی وقتا قورت میده همون لحظه میاره بالا. دوباره قورتش میده. از امشب میخوام به خودم قول بدم بی خیالش شم. قول بدم آدم باشم نه حیوون.خدا کنه حلالم کنه