واقعا مغزمجواب کرده.این داییم از مادرم بزرگتره ولی همیشه جوری رفتار میکنه انگار مادرم مادر اونم هست و اون تو خونه ما سهم داره.مادرمم دقیقا حس میکنه اون بچشه.حتی عزیزتر از ماهم هست براش.چون میبینه واقعا حالمبد میشه ولی به کارش ادامه میده
اره قطعا همینکارو میکنم از دفعه بعدی.وقتی خود مادرم ابرومندانه توجیه نشد و نمیکنه باید خودم برمجمع کنم این بساطو.اینهمه فامیل و اشنا و دوست داریمحتی یبار یه نفر نگفته کلید بدین ما بریم.اینام اصلا نمیپرسن.میان برنامشونو میچینن داییم زنگ میزنه کلیدو بفرستین بچه ها دارن میرم اونجا
حق داری آدم خیلی حرص میخوره ولی اونا هم گوش نمیدن. هرکاری کنی همینه. دیگه حرفی نزن تا خود مادرت به حرف بیاد. بالاخره میرن یه خرابکاریای میکنن، به نظر من مامانت اومد پیش تو شکایت کنه، بگو من که گفتم نیان تو خودت دوباره کلید دادی. خودتون بهتر میدونید.
اگ ادمهای امانت دار و با سلیقه ای بودن و هر دفم خونرو تمیز تحویل میدادن مشکلی نبود بتظرم
اما انگار اینا از قصد میان فقط خراب کنن
شما چندبار بگین ک مثلا کسی اونجاس فعلا خودشون دیگ نمیگن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
47 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
