در کوشش گریختن از دست خویشتن
چون برگ بی‌مزارم و چون باد بی‌وطن
پیروز رزم رستم و سهراب هر که هست
غیر از شکست نیست در این جنگ تن‌به‌تن
خاموش از آن شدم که به جایی نمی‌رسد
فریادهایِ جنگلِ در حالِ سوختن
چون کودکی که بر لب ساحل دویده است
پیداست رد پای تو بر شعرهای من
بر دشت لاله برف نشسته ست و دور نیست
روزی که سر دوباره برآریم از کفن
فاضل نظری :)
خوشحال میشم شعر موردعلاقتون رو اینجا بنویسید تا لذت ببریم :)
درد عشقی کشیدم که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان اخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس
انچنان در هوای خاک درش
میرود اب دیده ام که مپرس
من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیده ام که مپرس
و........
یک شمع تو روشن کن، پروانه شدن با من
مِی از من و ساقی تو، پیمانه شدن با من
یک بوسه ز تو کافیست، آغوش نمی خواهم
یک جرعه فقط ساقی، میخانه شدن با من
تو تلخی این مِی را یک کاسه تحمل کن
شیرین چو لبهایت، دردانه شدن با من
باز حلقه مویت را، در باد رها کردی؟
از بند رهایم کن، شاهانه شدن با من
تا عطر تنت اینجاست نبضم به تو وابسته ست
با بوی نفس هایت، جانانه شدن با من
چون نورِ حضورت هست این باغچه با من گفت
یک غنچه ز تو کافیست، گلخانه شدن با من
صد دانه ی این تسبیح، یک جمله به من می گفت:
یک بار تو عاشق شو، یکدانه شدن با من..
مثل یک معجزه ای علت ایمان منی
همه هان بله هستند،شما جان منی...
باز داره تاریک میشه، سایه ها باریک میشه، منو با غصه ها نزار شب داره نزدیک میشه
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه
دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه
هر چند کازمودم از وی نبود سودم
من جرب المجرب حلت به الندامه
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب و فی قربها سلامه
حافظ چو طالب آدم جامی به جان شیرین
حتی یذوق منه کاسا من الکرامه
عشق یعنی نفس باغچه را فهمیدن، مثل سهراب شدن زاغچه را فهمیدن، عشق یعنی هوس سبز صنوبر در باغ، خلوت پاک و صمیمانه ی یک کاج و کلاغ
اگر می پرس از حالم دقیقا مثل بیروت است
لبم آواز می خواند دلم انبار باروت است
