جداییمون دو حالت داشت واس من سخت بود واس تو مثل آب خوردن، تو جای منو ب ستاره ها، من جاتو ب ماه هم ندادم چون فقط ماهم تو بودی، برام مهم نیست هرکی هر فکری میکنه بزار بکنه، اون مردانگی ندارم، اینجوری جذاب نیستم، باشه بزار نباشم، برو خوش باش، هرچقدر میتونی خوشحال باش تو هرجور تونستی کمرم زدی، من همه چیم زیر پای تو بود فقط کافی بود لب تر کنی، دنیام بودی، رابطمون رو با نامردی تموم کردی، دیگه هیچ چی واسم مهم نیست هرچی آرومم کنه مصرف میکنم سیگار، مشروب، قرص دارو، هرچی که آرومم کنه، منی ک از ۱۰ متری سیگار دور میشدم، اینطوری ک تو خوشحالی معلومه ک چقدر دوستم داشتی، نیازی نیست با من در مورد شخصیت صحبت کنی، سواد رابطه صحبت کنی تا وقتی یکی نمیخوادت بری، دلتنگی بعد از جدایی کاملا طبیعیه و کسی ک دلتنگ نیست و براحتی با یکی دیگه خوش میشه معلوم طرف واسش هیچ ارزشی نداشت. من بخاطر تو از کوه های یخی هم رد میشدم، میدیدم هیچ تلاشی برام نداری، الانم خوشحال باشی با حالم یا ناراحت باشی هیچ فرقی واسم نمیکنه جاتو ب هیشکی نمیدم
میخوام تنها باشم تا آخر عمرم
خسته ام دیگه
خسته ام خدا دوستم نداشت از تو چ انتظاریه برو خوش باش هیچ تقاضی هم نمیدی تو اولا من بخشیدمت دوما خدا دوستم نداره اصلا ببخشم نبخشم فرقی نمیکنه
