هی میگن ظاهر زندگی با باطن زندگیت مقایسه نکن ولی نمیتونم وقتی میبینم مثلا دختر عموم و شوهرش چه رفیقن شوهرش همه جا میبرتش میریم باشگاه از سرکار میاد دنبالش خونمون نزدیکه دنبال منم میان تا دم خونه میرسوننم تا خود باشگاه هی براش تعریف میکنه روزشو غش غش میخندن دست همو میگیرن تا باشگاهمون تموم میشه حالشو میپرسه خسته نباشید میگه خب این رابطه نمیتونه باطن بدی داشته باشه وقتی میبینم شوهر من یه کلمه با من تو ماشین حرف نمیزنه یبار نشد بعد باشگاه یجور رفتار کنه مثلا براش مهمه روزم چطور گذشت یبار گفتم خجالت میکشم هرروز میان دنبالم بعضی روزا ماشینو بده من تا سرکارت یه کورس تاکسیه گفت خجالت میکشی پیاده برو مگ‌چقد راهه ولی چون سربالا سرپایینیه سختمه پیاده برم جونی نمیمونه یا اگه شوهرم منو اونو میبرد صدسال با روی خوش نمیبرد تا دم خونشون صددرصد برا اونو من قیافه میگرفت یا خالم یروز داشت اس اخر شوهرشو نشونم میداد بعد ۱۴سال چنان باهاش حرف میزد انگار میخاست تازه مخشو بزنه من حسرت این مدل حرفیم شوهر من با ۱سالو نیم زندگی مشترک انگار یه همخونه از روی اجباریم درصورتی که رابطمون سنتی نبود میدونی قکر میکنم اون رابطه ها در کنار هر خرابی و سوراخی که دارن روزای خوبه زیادی دارن ولی ما نداریم اون خوبارو من شدم مترسک دست شوهرم خستم
چی بگم
الهی بگردم
منم مثل توعم...متاسفانه....حسادت میکنم ب خنده و شادی بقیه...
شوهرمنم مثل مجسمه است تو ماشین ...تونه ک بماند فقط با کنترل تلویزیونه در هفته شاید ۱۰۰ کلمه صحبت نکنیم...محبت کلامی و جسمی هم ک صفر...
ماشینم ک نمیزاره دست بزنم...کلاس و باشگاه ک بماند...کلا مثل یه زندانی ام...
دقیقا درکت میکنم...اینا تو خانواده ای بزرگ شدن ک هیچوقت عشق و محبت و دوستی یادشون ندادن و خودشونم ندیدین...
این جدیدا اینجور شدم عصبی میشم حرسم میگیره چون بلده ثجوری قربون صدقه خاهرزاده ۱۱سالش میره از حسودی میمیرم چنان توی جمع فامیلاش مجلس میگردونه غش غش میخنده همون لحظه یچی میپرسم با زبون جوابمو نمیدم سوالم هرچی باشه با اره یا نه جواب میده اونم با کلش
عزیزم خیلی خوب درکت میکنم، این حسایی که داری طبیعیه، ولی یه چیز رو نباید فراموش کنی: مقایسه همیشه ما رو ناراضی میکنه هر رابطه‌ای مشکلات خاص خودشو داره، حتی اونی که از بیرون خیلی عالی به نظر می‌رسه اما این دلیل نمیشه که حسای تو مهم نباشه ، به نظرم قبل از اینکه به همسرت گله کنی، یه بار خیلی صادقانه و بدون سرزنش باهاش حرف بزن شاید اصلاً متوجه نباشه که چقدر این موضوعات برات مهمه بعضی مردا خیلی حواسشون به این چیزا نیست، ولی اگه با آرامش بهش بگی، شاید کم‌کم رفتارش بهتر بشه. یجورایی باید خودمون آموزش‌شون بدیم که چطور ابراز محبت کنن 🤍
میفهمم چی میگی بارها حرف زدم اصلا چون میفهمه چی میخامه لج میکنه مثلا یبار گفتم من چون اولین بارمه هرغذارو میپزم اگه خوب شد بگو تشکر کن الان وقتی یکار میکنم براش ذول میزنه بهم منتظره من بگم پس تشکر نمیکنی منم اهمیت ظاهری نمیدم یا از غذا همههه تعریف میکنه درصورتی که قبلا نمیکرد و هیچی از خونمونو نمیگه خوشمزست
