من بزرگترین حسرت زندگیم اینه که چرا سال کنکورم وقتمو تلف کردم و بیشتر درس نخوندم که الان مجبور نباشم رشته ای که دوسش ندارمو تو شهری که دوست ندارم بخونم ..
با اینکه سه سال از کنکورم میگذره ولی این حس هنوز باهام هست😔
حس میکنم عمیقأ خوشحال نیستم تو جایگاهی که هستم
ی خانواده با درک وبا شعور.ن اینکه انقد توزندگیم تنها تنها باشم
منم بزرگترین حسرت زندگیم مربوط ب کنکورم میشه
ای کاش اونموقع کمی بیشتر فکر میکردم😢
بابای مهربون
اعصاب آروم
عشق
اینکه میتونستم راه خوبی و برم
اگر درست زندگی میکردم و تو بچگی شیطنت نمیکردم خیلی چیزا رو از دست نمیدادم،عاشق نمیشدم،افسردگی نمیگرفتم تو سن کم
اعتماد به نفسی که ندارم
منم مثل شما حسرت دانشگاه مورد علاقم به دلم موند، الان بعد ۹ سال دارم میخونم برای کنکور مجدد
من سال کنکورم دوتا از دوستام برای ازمون ایتالیا درس خوندن و کنکور ندادن
الانم مهاجرت کردن
من پشیمونم چرا همون سال مهاجرت نکردم وقتی میتونستم برم
هعی نقطه به نقطه زندگی ما با حسرت گذشت.برای آیندگان امیدوارم خوشی باشه.
به گذشته نگاه کردن کار بازنده هاست
باز خوبه یه چی قبول شدی
بعضی ها نه تنها رشوه دلخواه خودشون رو قبول نمیشن رشته های مسخره هم قبول نمیشن
خودم حسرتی ندارم ولی یکی از دوستام حسرتش اینکه چرا بچه سومشو که ناخواسته باردار بود رو سقط نکرد و الان ۶ سالشه
میگه خونمو تو شیشه کرده هر روز میگه کاش سقطش میکردم مگفت الان دل ندارم خدای نکرده نباشه نابود میشم کاش تو حاملگی از دستش خلاص میشدم
میگه هر روز اشک دو تا بچه دیگمو در میاره
یه مادر با شعور
