برای حفظ زندگیم هرکاری کردم

با پدر و مادر همسرم تو یه خونه زندگی میکنم. خونه بزرگیه، خونه مال شوهرمه ک قبل از ازدواج با من خریده. 4ساله ک ازدواج کردم. یه دختر دوساله دارم. هر نوع زخم زبون و توهین و تحقیری ک باشه از خانواده همسرم شنیدم و دم نزدم. گفتم بی محلی کنم خسته میشن خودشون، خسته ک نشدن هیچ، زبونشون تیزتر شد. هربار ک خواهراش و برادراش میان کلی نیش و کنایه میزنن تا لحظه ای ک برن. مثل یه ملکه لم میدن رو مبل، یه هفته تمام من باید دولا راست بشم جلوشون، حتی یه تعارف خشک و خالی هم نمیکنن، میگن وظیفشه. من ساختم و ساختم. ب شوهرم گفتم خونه جدا بگیریم بعد چهارسال، گفت ن میخام پیش پدر مادرم باشم، گفتم یه واحد اجاره کن واسه مو دخترم مشکلی نیست، هفته ای یبار بیا بهمون سر بزن، قبول نکرد. گفتم لا اقل یخچال و گاز جدا برام بگیر از شر اینا خلاص بشم، گفت زشته. من با هر ساز اون رقصیدم ولی اون ن. شاید دلیل مسخره ای باشه اما من دیگ دارم خفه میشم تو این خونه با قوانین مسخرش. حتی ساعت خوابمم دست خودم نیست. شوهرم مشکلی نداره، اما راضی ب جدا شدن از پدر و مادرش نیست. دیگ میخام طلاق بگیرم