سلام...چند روزه میخوام این تایپیک رو بزارم کلا وفت نمیکنم الان نی نی من خوابه...۱سال و ۶ماهشه...الان هم باردارم ۷ماهه...ناخواسته البته درستش خدا خواسته تایپیک های قبلی من هست که میخواستم هدیه خدارو رد کنم اما اگه این کارو میکردم دیگه روم نمیومد تو آینه به خودم نگاه کنم و بگم من انسانم...این تایپیک در حد دردودل.من شهر غریبم هیچ کسی رو ندارم نه خودم نه همسرم جفتمون غریب هستیم.از روز اولی که فهمیدم باردارم کمر درد های من شروع شد کمر دردی که نفسم بند میاد دکتر هم شیاف پروژسترون رو تجویز کرده ولی از عوارضش واسه نی نی م میترسم و تاحالا استفاده نکردم...دختر یه سال من خیلی ماه نمی‌تونید درک کنید که چقدر بامزه و نازه شوهرم عاشقشه بچه آرومی هم هستا ولی خب هر بچه ای یه شیطنت یا کارهایی هم میکنه که آدم یکم سختش بشه...ولی واقعا این چند وقت دیگه خیلی بدنم نمی‌کشه...صبح من ۶بیدارم و به کارای خونه میرسم که بچم بیدار شد کار خاصی نداشته باشم و در اختیارش باشم ولی واقعا میگم خیلی سخته....نمیدونم چیکار کنم دیگه فقط دلم میخواد یه جا لم بدم و استراحت کنم ولی اصلا نمیشه...نمیتونمم کسی رو بیارم پیش خودم مامانم که بخاطر تنهایی بابام نمیتونه بیاد چون کلا خواهر برادری همه از خانواده دوریم...خانواده همسر هم مادر شوهرم تنهاس یکم سن بالا نمیتونه اصلا کمی کنه...واسه رفتن خونه مادرم هم همسرم همش میگه ببرمت داری اذیت میشی اما دلم واسه خونه خودم تنگ میشه و اینجا راحترم...ولی واقعا سخته من دیشب شمردم ۱۸بار بچم دست منو گرفته بلند کرده میبره مثلا تو اتاقش رو تخت مثلا یه عروسک برداره حالا همسرم هی میگه بابا بیا منو ببر اما راضی نمیشه منم دلم نمیاد چیزی بهش بگم اخه ۲سالش هم نیست...حس میکنم گاهی کم میزارم واسش و خیلی غصه میخورم همش میترسم کمبود محبت حس کنع ولی واقعا تا جایی که میتونم بهش میرسم باهاش بازی میکنم خوابش سر وقت غذاشو همیشه صبح زود میزارم هم نهار و شام هم صبحونه که حاظر باشه همش قربون صدقه میرم چند روز پیش با وجود سرما به همسرم‌گفتم بچه رو ببریم پیاده روی کلی لباس پوشوندم با کالسکه بردیم بیرون براش خوراکی و شیرینی که دوست داره گرفتیم....حالا استرس اینکه دومی به دنیا بیاد رو دارم....کیا مثل من بودن...بچه اول حساس نشد؟تونستید به جفتشون یک‌جور برسید؟من قصد دارم دومی هم بیاد بیشتر توجهمو به دختر اولم بزارم چون به هرحال نوزادی که به دنیا میاد تا چند ماه زیاد چیزی نمی‌فهمه....میشه بگید چیکار کنم؟
بنظرم بری پیش مادرت خیلی بهتره
چه حوصله ای آفرین
از ازدواج زده شدم 😖😖
عزیزم اگر وضع مالیتون خوبه میتونید پرستار بگیرید بیاد کمکتون هم تنها نیستید و کارای خونه رو میکنه هم به خودت میرسه و از بچه نگه داری میکنه. ما برای مادربزرگم گرفتیم. میتونی بگی صبح بیاد تا ظهر بعدم بره. پولشم خیلی نمیشه پنج تومنم بهش بده بخاطر سه چهار ساعت
اخه خونه من آپارتمان و بچم تو خونس و فقط منو همسرم هستیم...اما خونه مادرم ویلایی حیاط بزرگ داره و بچه من فقط میگه برم تو حیاط الانم که فصل سرما و مریضی های مختلف و خیلی هم گاهی شلوغ خونه مادرم چون مثلا برادرم بیاد با بچه هاش مثلا ۵روز می‌مونن بعد چون مدرسه میرن بچه هاش مداوم مریض هستن هردفعه میریم نی نی من بدجور مریض میشه....خونه خودم حداقل بچم مریض نمیشه
قدربدون وازش خوب مراقبت کن من۱۲ساله تمام‌دکترارو رفتم‌برایک بچه دیگه خدانخواست که بشه تنهایی بچمو واقعا حس میکنم
بهش فکر کردم به چند جا هم سپردم اماا آدم مطمعن پیدا نکردم همسرم میگه فکر میمونه پیشتون چون به هرحال آدم غریبه یکم سخته راه دادن به خونه بعدم اینجا شهرستان کوچیک همچین موسسه یا مثلا شرکت معتبر که بشه درخواست پرستار کودک داد وجود نداره
