من یک الی دو ماهه بیخیال همه چیم و جوری میگفت ک‌یعنی غم ندارم و یه نفر دیگه رو میشناسم نمیبینم زیاد ناراحت باشه واقعا واسم عجیبه چطور بعضیا هیچوقت نشده یک هفته بی دغدغه باشن یکی هم شده خوش باشه بیشتر وقتا
و اینکه من کلا بیشتر وقتا خودم دختر ارومیم تو جمع و اینا
ولی بعضیا میشناسم تو جمع اکثر وقتا خوشحال و شادابه
مگه هر کی میخنده و شاده بی غمه؟
منم چهره ام همیشه ی حوریه انگار تو دیزنی زندگی میکنم 😂
همه فکر میکنن خیلی خوشحال و خوب و راحت دارم زندگی میکنم ولی همه دغدغه و نگرانی دارن در سطح خودشون ممکنه برای من یک آزمون ایجاد استرس کنه برای یک تاجر چک فرداش دغدغه باشه
ولی مهم اینه که خودتو سر هر چیز کوچیکی سرزنش و ناراحت نکنی یادبگیری روی خودت تسلط و کنترل داشته باشی نه اینکه بیخیال باشی ولی یادبگیری و بدونی به هر چیز چقدر اهمیت بدی 🤍
من ظاهرم خوبه ولی درون داغونم یه شب نیست با آرامش بخوابم
توکه درون اون شخص نیستی شاید ظاهرش شاده
همه غصه دارن یه سری ها بروز میدن بعضی ها هم میریزن تو خودشون
هر کسی یه جوره
خنده روی لب مهم نیست دل باید بخنده ،زندگی که خوب باشه دلت می خنده ،بد باشه غم می گیره وجودت رو کل وجودت گریه می کنه حتی ا‌گر اشکی از چشمات نیاد
