برای درمان قلب شکسته و التیامِ درد ازدسترفتنِ عشق، باید غصه بخوریم؛ هیچ راه دیگری وجود ندارد. پس راحت گریه کنید. اگر صدایی در گوش خود میشنوید که مثلا «اَه، تمومش کن، آدم گُنده! مگه چی شده؟» یا «شما فقط سه ماه با هم بودید. بیخیال!» . به آن صدا بگویید دور شود و دردتان را با تمام وجود حس کنید
هیچگونه محدودیت زمانی هم برای غم و اندوه وجود ندارد. بعضیها معتقدند باید یک ماه حسابی غصه بخورند و بعد تمامش کنند. بعضی دیگر هم گاهی و بیگاه غصهدار میشوند، ، طی دورهای یک ساله یا بیشتر. حقیقت این است که راه درست یا غلطی برای غصهخوردن وجود ندارد.
دست از سرزنش خود بردارید دنبال مقصر نگردید مثلا دائما با خود نگوئید
- من همیشه خراب میکنم. چرا هیچوقت نمیتونم مثل بقیه یک رابطهی درست و حسابی داشته باشم؟ من داغونم، آدم بیارزشی هستم، هیچوقت نمیتونم ازدواج کنم
- روابط عاطفی مثل تانگو هستند؛ برای رقصیدن به دو نفر نیاز است. اگر آنطور که باید نشد، مطمئنا هر دو نفر مقصر بودهاند
- فرهنگ ما راهکاردرستی برای غصهی این جداییها و دردهای قدیمی ارائه نمیکند؛ بهجای آن ما را ترغیب میکند که «پاشو، بسه، تمومش کن». به همین خاطر، فرصتهای فراوانی را برای درمان این دردها در لایههای زیرین این مارپیچ از دست میدهیم. پس به خودتان اجازهی غصهخوردن بدهید و خود را برای ورود آدم بعدی به زندگیتان آماده کنید تا بتوانید رابطهی بعدی را بر مبنای سالمتری آغاز کنید.