تروخدا یه راهی بزارید جلوی پام
دوسال بیشتر هست که دست از سرم ور نمیداره
به خوام نکته خوب شو بگم خیلی جاها مراقبم هست ولی دیگه روانی دارم میشم
خیلی تنهام و این تنهایی اذیتم میکنه
اذیت نداره ولی تا روزی که با کسی صمیمی نشم یا وارد رابطه ای نشم
حتی با همجنس خودمم مشکل داره چه برسه جنس مخالف ک واویلاست من بخاطر همین دوست چندسالم و گذاشتم کنار
قبلانا اینجوری نبود ولی تازگیا اگه بخوام به کسی نزدیک بشم خودش و به اون طرف نشون میده و همه ازام میترسن آدما از ام فراری ان
همه میگن احساس سنگینی کنارت داریم
هیچ کس یه شب تو خونم نمیتونه بمونه...