خانوما من توی دنیا واقعی هیچ دوستی ندارم ،جریان اینجوریه که از نوجوونیم دوستی نداشتم بعدش رفتم دانشگاه شهر دیگه و چند تا رفیق فاب داشتم و با اونا هم بخاطر دورو بودن و دروغ و رفتارهای غیر متعارف توی رفاقت ، رفاقتمون خراب شد ، من توی یه دانشگاه خیلی خوب درس خوندم دانشگاه سراسری و توی فامیل هم چندتا همسن بودن باهام و دوستی و رفاقت تا حد کم داشتیم چون آدمای فوق العاده دهن لق بودن و حرف مفت بزن و حراف و اینا ، دانشگاه که قبول شدم اینقدر حسادت کردن اینا که مدت ها با خانواده ما حرف نمیزدن در این حدددد،رک و علنی، بعدش من معلم شدم و اونا دختر خونه ،دیگه سرگذشت هرکی متفاوته، من واسه قبولی دانشگاه خوب ، دقیقا سه سال تمام از کل عروسی و مهمونی ها گذشتم دریغ از یه شرکت کردن ، چون واسه کنکور میخوندم و دلم واسه پول بابام که هزینه میکرد می‌سوخت و ...اونا شاید کل خرجشون واسه کنکور ۳۰۰هزار ت بود ، از طرفی توی اون دانشگاه اساتید مطرح کشور بودن و خیلیم سختی کشیدم ، الان که شاغلم، همون آدما تا میپرسن راجب شغلم یک ذره از خوبیاش میگم ، از حسادت می‌خوان بترکن جوری که یه غریبه هم ببینه و ندونه جریان چیه میفهمه، و با الفاظ راحته معلمی و پول مفت میگیری و اینا تخریب میکنن، درحالی که شغل واقعا سختیه و توی تاپیکای قبل گفتم چقدر سختی کشیدم ، و متاسفانه چشمشون بحدی شور هست کافیه دو ذره با ذوق راجب یچیزی بگی ،به یه هفته نمی‌رسه نابود میشه اون چیز ، میبینم بقیه دوست واقعی دارن بیرون میرم کافه اینور اونور و شادی ، بیشتر حس میکنم هیشکیو ندارم و رفیق ندارم
میفهمم چی میگی
منم با همه دوستام قطع رابطه کردم 🤧
اولا که بهتون تبریک میگم خانم معلم عزیز و گرامی دست مریزاد باریکلاا آفرین همه رشته ها و مهارت ها و شغل و کسب و کارها و تحصیلات کردن ها عزیزم خیلی سخته و پیچیده و فشرده و پر کار تئوری و شفاهی و عملی و تجربی ولی اینو بدونین عزیزن افراد این شکلی تو فامیل و بستگان و آشناهای همه مون هست کساییکه چون حسادت میکنن و حسرت میخورن کفش‌های مترو نپوشیدن مارو بدهکار خودشون یا سرنوشت و تقدیرشون میدونن نه خودشون رو البته ارث و ميراث و پدر و شوهر حمایتگر و پشتیبان خیلی تاثیرگذاره اما اول کار عرضه و جنم خود آدم هستش و اینطور افراد کلا از همه شاکی و طلبکارن ...
منم مث توام‌گاهی دلم میخاد ی دوست صمیمی داشته باشم
اکثر آدما حسودن دوستی واقعی وجود نداره
اونایی که میگی کافه میرن فقط همراه همن وگرنه دوست و دلسوز هم نیستن