سلام دوستان دوساله ازدواح کزدم و یه بچه یه ساله دارم و خودمم ۲۱سالمه و خانوادم ۷ساعت ازم دورن
من شب کاری های همسرم میرفتم خونه مادرشوهرم از وقتی که عروس جدید آورده همش بهم بی احترامی و نادیده گرفتن منو و...منم دیگه دوسه باری هست که شب کاریاش خونه موندم خیلی ناراحتم که براش مهم نیست آخه اینقدر بهم کنایه و تیکه وتوهین شد که کلا دل بریدم ولی ناراحتم خیلی زیاد از تنهایی بی کسی و..
با بچه ات راجت بگیر بخواب بابا ، من همچین شرایطی باشم اصرار هم بکنن نمیرم خونه خودم راحت ترم
خونه خودت بمون بی منت. منن مث شمام وقتایی شوهرم نیس با بچم شبو تنهاییم . درو قفل کن راحت بخواب آدم تو خونه خودش راحت تره
من ۱۸ سالم بود ازدواج کردم تک و تنها تو شهر غریب بعدش هم پسرم شد همدم الهی شکر چرا باید غصه بخورم بچه هم داری بشین خونه خودت بی منت
سخت نگیر تنها نیستی که بچه ات هست باهات.
من خودم شبکاری کردم خیلی سخته الان شوهرتم تحت فشاره از کارش
هیچ جا خونه خودم آدم نمیشه آرامش داری حرف نمی‌شنوی راحتی خدا رو شکر بچه داری باهم خوش بگذرونین
بله ی شب در هفته
مامانمم وقتی کوچیک بودیم و بابام ماموریت میرف یکی دوهفته کلا تنها میموند
دوستی همسایه ای هم صحبتی تو مجازی برا خودت پیدا کن با بچت خوش باش فضای خونت شاد کن فیلم ببین برقص وقتی همسرت میاد هم بگو نبودش برات حسابی جبران کند
منم دقیقا مث شمام منتهی همون مادرشوهر هم ندارم اینجا داشتمم نمیرفتم
سخته تنها بودن ولی دیگه ازدواج ینی مستقل شدن اصلا ناراحت نباش
اجازه نده کسی بهت بی احترامی کنه دیگه هم نرو خونشون
