من قبلا نماز میخوندم ولی دیر و بی توج
الان یه ساله اول وقت میخونم و نسبت به قبل بیشتر توجه میکنم قشششنگ میفهمم که چقدر تاثیر داره توی تصمیم درست گرفتن، راه کج نرفتن، فاصله گرفتن از آدمای اشتباهی.
و روی رفتارم و اخلاقم به خصوص با خانواده هم تاثیر گداشته.
خیلی وقتا اذون میشه بعد مجبورم بخاطر رفتن سر نماز ی کار مهم رو ول کنم یا مثلا کلاسمو دیر برم، یا با یکی دارم حرف میزنم تو رودربایستی ام. بعد میوفتم تو دوراهی.
بعد قشنگ میبینم هر وقت میرم سراغ نماز تهش ب نفعم میشه، هر وقتم از نمازم میزنم، هی کار پیچ میخوره یا اتفاقی می افته که تا مدتها پشیمونم چرا اون موقع سریع نرفتم نمازو بخونم.
باید خودت تجربه کنی و ببینی تو زندگیت این قضیه رو
قدرت روحی عجیبی میده، صبرم خیلی زیاد شده، حواسم خیلی جمع شده. خیلی زرنگ تر و وقت شناس تر شدم کمتر کارامو دقیقه نود میندازم.