اون سال هایی که پشت کنکور بودم دلم میخواست بفهمم اخرش کجا میرم ، چیکار میکنم
الان اگه برگردم عقب و یکی بگه اینجا قراره باشی باورم نمیشه و گریه میکنم
زندگی خیلی عجیبه و خیلی زود میگذره ، بعضی اشتباه ها هیچ وقت جبران نمیشه ، وقت هایی که میگذره برنمی‌گرده ، میخوام امسال یاد بگیرم چه طور با خودم خوشحال باشم ، چه جوری افسردگی ام رو کم کنم
دلم میخواد یه دست اوردی داشته باشم که بهش افتخار کنم , احساس میکنم همه داریم پسر میشیم ولی هنوز به اونجایی که میخواییم نرسیدیم ، شاید خوشحال بودن و در لحظه زندگی کردن هدفه ...
