سلام دوستان من حالم خیلی بده چهار ماهه باردارم بعد هشت سال زندگی مشترک خدا بهم بچه داده ولی من تمام این سالها هم از سمت خانوادم هم از سمت خانواده همسرم داغون شدم آخر سرم بخاطر اعتماد ب همسرم تمام داراییمو از دست دادم همه تحقیرم میکردن دیگه دلی برام نمونده هیجی واقعا خوشحالم نمیکنه حتی وجود بچم که سالها بخاطرش حرف شنیدم در حالیکه هیج کس دلیل بچه نیاوردنمو نمیدونست بهم زخم زبون میزد افسرده شدم لذتی نمیبرم از زندگی همسرم آدم خوبیه ولی من نمیتونم به زندگی برگردم سالهاست عذاب میکشم دلم نمیخاد حتی کسی ب دیدن بچم بیاد نمیخام کسایی که دلمو شکستن دور ورم باشن در حالیکه همشون از باردارم خوشحالن من دارم میترکم از ناراحتی و کسی رو ندارم باهاش حرف بزنم حرفام برای همسرم تکراری شده ببخشید طولانی شدولی ینفر بیاد باهام حرف بزنه تجربشو بگه بهم چیکار کنم ب این طفل معصوم آسیب نزنم
کل بارداریمو گریه کردم. الان یه دختر رفلاکسی و پرخاشگر دارم. چرا داری بچتو اذیت میکنی؟
یکبار برای همیشه رابطتو باهاشون قطع کن
حالات روحیت عادیه نگران نباش.
چله بگیر حدیث کسا یا حشر
زیارت بخون
ان شاءالله که زود دورانت تموم میشه.
قطع کرده بودم ی، شهر دور رفتم ولی وقتی فهمیدن باردارم زود زود زنگ میزنن میگن بیا خونمون همش بهونه میارم نمیخام همسرم دلش از من بشکنه الان بخاطر بچه پاشون ب زندگیم باز شده دوباره شوهرم میگه کوتاه بیا ولی نمیتونم
راست میگه من صبور بودم ، زمان هم جواب همه آدمایی که بهم بد کردن را داد. امااااااا من هر روز توی فکرم نشخوار ذهنی داشتم که چرا فلانی اینکار رو کرد چرا من جوابشو ندادم. همه اینا شد عقده و سر شوهرم و بچم خالیش کردم. بنظرم اگر میتونی جوابتو محکم بده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
