تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش بینی
چه میان و نقش دیوار و میان آدمیت..
هروقت درگیر مسائل مادی و دنیوی میشم این شعر به من جرعت میده خودم باشم بدون تعارف بدون خجالت با لباسی که دلم میخواد با ظاهری که باهاش راحتم ...
امضام
گر گشتی بی کَس وُ تنها ،
تو این دنیایِ وانَفسا
باز امید داشته باش به فردا
تموم میشه یه روزی تنهایی وُ دردا
mahyar
خدایا ...
جای سوره ای به نام " عشق " در قرآنت خالی ست ،..
که اینگونه آغاز میگردد :
.....
و قسم به روزی که قلبت را می شکنند
و جز خدایت مرهمی نخواهی یافت
تو چه دانی که قلب شکسته چه دردی دارد
و ما مرهم می نهیم بردلها
و تو ای رسول ما به شکنندگان قلبها بگو
مگر نمی ترسید از روز جزا ......
ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ای؟
ما گر ز سر بریده میترسیدیم در محفل عاشقان نمیرقصیدیم
کوه به کوه میرسه
آدم به آدم نمیرسه 🤲🏻
