من خودم کلا ادمی هستم که دلم خیلی شکسته ولی هیچوقت دل کسی نشکستم به کسی بدی نکردم سرم همیشه توی زندگی خودم بوده زبونم تند و تیز هس ولی اگه کسی بهم بدی نکنه هیچ کلمه ای نمیگم ولی خودم خیلی بدی دیدم خیلی دلم شکسته از همه چه خانوادم چه دوست چه اشنا حس میکنم این زندگی این رفتارا لیاقت من نیس من نباید اینجوری زندگی کنم منی که خودم همه از گل نازک تر به کسی نگفتم چرا باید انثدر زخم زبون بکشم چرا انقدر تحقیر بشم مگه من لایق این تیکه و کنایه هام
من دلم میخواد خودمو بکشم.اما میترسم.بس که بی عرضه هستم
منم توقعم از خودم خیلی بالاست. امروز با مشاور صحبت میکردم خیلی چیزا بهم گفت، البته حرفاش درست بود.
منم همیشه حسرت بقیه رو خوردم گفتم کاش به دنیا نمی اومدم
کلا پای درد دل هرکس بشینی یه سری کمبود ها داره
حتی اونی ک از نظرمون کلکسیون خوشبختیه از نظر خودش خیلی کاستی ها داره
پس بنظرم بجای اینکه همش ب خودمون القا کنیم ک اونجور ک باید زندگی نکردیم و حیف شدیم و این چیزا
این انرژی رو بزاریم رو پیشرفت خودمون تو هر زمینه ای دوس داریم
اره با تمام وجودم
انقد خوب بودم و جواب خوبیام نه تنها تشکر نبود
حتی بی احترامی بود البته خانواده خودم نه خانواده همسرم
هنوزم ادامه داره ...
ولی چیکار میتونیم کنیم ؟ فوقش اینه سعی کنیم فاصلمون رو حفظ کنیم و مثل قبل نباشیم
منم خیلی غصه میخورم یه وقتایی
ولی در نهایت میگم با غصه خوردن چی بدست میارم
اونی ک قدرمو نمیدونه خب نمیدونه دیگه چرا دارم خودمو عذاب میدم ازین ب بعد یجوری باشم ک کمتر ناراحت شم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
