بچه ها شوهر من خیلی خوبه از همه لحاظ
شوخه و همش منو میخندونه از لحاظ مالی هم خوبیم ولی یه مشکلی هست اینکه اصلا نمیزاره برم بیرون
همش تو خونم در حال آشپزی و خونه تمیز کردن بچه هم نداریم
بهش میگم برم درسمو ادامه بدم سرگرم باشم میگه نه میگم با دوستام برم بیرون میگه نه حتی باشگاه هم نمیزاره
من اینجوری نبودم بخاطر همین عادت ندارم سختمه
بیرون رفتنم فقط خانوادگی
چیکار کنم 🥺
شک هم نداره بهم
فکر میکنه بقیه چشمشون به منه بیان زندگی منو خراب کنن 😐 همچین تفکری داره
فکر میکنه اگه برم باشگاه ارایشگاه و اینا دخترای بد منو از راه ب در میکنن
به من شکاک نیست به بقیه مشکوکه 😕
پدر همسرت هم اینطوری ؟
چطوری آشنا شدین ؟
چند وقته ازدواج کردی ؟
اجازه استفاده از گوشی و شبکه اجتماعی رو میده ؟
به رابطه ات با پدر و برادر و عمو و دایی حساسه ؟
بددله
این توجیح تمام مردهای بددل هست که میگن به جامعه شک داریم
یه مدت سرد باش تو خودت باش نخند بگو تو منو افسرده کردی به خواسته من احترام نمیذاری این رفتارت توهینه . خلاصه بذار بفهمه رفتارش غلطه و با عواقبش روبرو بشه
اگه این قضیه بیشتر حالت یادگیری از طریق تربیت داشته باشه
بمرور کمتر ممکنه بشه مهمه که باهاش حرف بزنید
دلیل دارید
اگه نه همه جانبه باشه و نسبت به همه مسائل بدبینی داشته باشه کار سخت تره
چقدر مثل شوهر منه البته ده سال پیش همین ی ساعت پیش یادم اومد از اون موقع ها کلی باهاش دعوا کردم که من دیگ ب سن ۲۰سالگیم برنمی‌گردم و فقط برا تفکر اشتباهش سبک زندگیمو عوض کردم الان هیچکس دورم نیست و تنهام 💔
اینکه میگه به تو اعتماد دارم به بقیه شک دارم توجیح تمام مردهای بد دل و مریضه
نمیدونم چی بگم ولی تو همین سایت روایتایی از خانوما شنیدم که با دوتا بچه میزنن تو سر خودشون که نمیتونن از شوهر بد دلشون که توجیح کاراش عشق بوده طلاق بگیرن
