بچه ها کتاب گفته اگر ذرات حل شونده با مولکولهای حلال جاذبه مناسبی برقرار کنه حل شونده توی حلال حل میشه
حالا این جاذبه باید چجوری باشه ک حل شونده تو حلال حل بشه
مگه نه باید جاذبه بین حلال و حل شونده از خود جاذبه حل شونده بیشتر باشه تا حل بشه ؟
میتونین کلا خودتون چیزی ک بلدین رو بگین راهنماییم کنین
همون حرف خودتون به نظرم درسته
برای فصل ۱؟
تناقضی نداره حرف خودت با کتاب
اره درسته در واقع اگه اون جاذبه ای که بین حلال و حل شونده برقرار میشه از جاذبه بین ذرات تشکیل دهنده به صورت جدا بیشتر باشه ، حل شونده در حلال حل میشه
فکر کنم منظورش اینگه اگه حلال ما مثلا آب باشه حل شونده باید مولکول هاش قطبی باشه تا اون جاذبه برقرار شه مثلا اگه بیای محلولی که هیدروکربنی هستو توی آب بریزی جاذبه برقرار نمیشه چون ذرات ناقطبی بود
حالا نمیدونم منظورتو درست فهمیدم یا نه
