شرایط ادما فرق داره
مهاجرت
کسی که توی ایران عرضه نداره اونور آب هم عرضه نداره خودش رو جمع کنه صددرصد
مگر برای هدف خاصی بخواد مهاجرت کنه که بحثش جداست
مهاجرت به کشور هایی مثل ترکیه، آلمان و کانادا همیشه به نظرم اشتباست
برای کسی که نجنگیده و برای ادا میخواد بره با کسی که
تموم سرد و گرم مملکت رو چشیده . و تهش هیچی نبوده، فرق داره
سعدی میگوید: " سعدیا حب وطن گر چه حدیثیست صحیح/ نتوان مُرد بهسختی که من اینجا زادم"
بنظرم خیلی شخصیه مثلا منو رایگان ببرن خونه و ماشینم بدن نمیرم چون نمیتونم دل بکنم با اینکه هیچ کسو تو اینجا ندارم یسری دلخوشی های شخصی دارم دوسش دارم البته از نظر مالی خدارو شکر راضیم اینجا
من دلبستگی خاصی ندارم هم تو ایران هم خارج از ایران میتونم زندگی کنم تنهام قرار نیس برم خانوادگی میریم ولی حس میکنم دلم خیلی قراره برا اینجا تنگ بشه و شاید اونجا تنها بمونم نه دوستی نه چیزی و عمرم هدر شه
تو ایران موندنم دوس ندارم اینجا واقعا خیلی چیزا سرجاش نیس
انقد به موندن و رفتن فکر میکنم که مغزم سوت میکشه دیگه نمیتونم تصمیم بگیرم
گفتم خیلی تصمیم شخصی ای هست منم به هیچکس جز شوهر و بچه هام وابستگی ندارم ولی یسری چیز ها هست که حس میکنم اگه از دست بدم خیلی دلم تنگ میشه ولی خب شاید یه دلیل مهمش این باشه من هدف خاصی از رفتن ندارم مثلا همینجا خونه و ماشین و شغل و همسر خوب و بچه سالم دارم و زندگیم آرومه و و راضیم شلیدم اگر یه هدف مهم داشتم همه چیز رو بجون میخریدم و میرفتم باید ببینی هدفت دقیقا چیه و آیا ارزش جنگیدن داره یا نه چون بنظرم مهاجرت کردن مثل جنگیدن سخته
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
