ایستادن اجبار کوه بود
رفتن سرنوشت اب
افتادن تقدیر برگ
و صبر پاداش آدمی
پس بی هیچ چشم داشتی حراج محبت کنیم که همه ی ما خاطره ایم
منظور شاعر در اینجا عشق به خداوند است
نفهمیدم جمله ها چه ربطی بهم دارن
چ قشنگ
ولی با اون قسمتش ک میگه بی پروا محبت کن مشکل دارم
یعنی ماهم رفتنی هستیم
یعنی همگی در حال گذار...
یعنی دلتنگه ؟ پشیمونه ؟ خاطره چیه
میگه بدون چشم داشت به همه محبت کنیم و انتظار پاداش نداشته باشیم مثل آفتاب که به همه یکسان می تابه بدون توقع
معلوم نیست منظور دقیق شاعر چیه ، خیلی از شعر ها معنیش زاده فقط فکر ماست ، در صورتی که منظور شاعرش یه چیز دیگه بوده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
