رابطمون امشب تموم شد، گریه کردم، خیلی هم گریه کردم التماسش کردم که نرو همه چیو خودم درست میکنم یه فرصت میخوام، گفت نه، منم حالم خیلی بده بود، ولی با پایین حرف زدم، الان حالم خیلی خوبه، احساس میکنم داییم پشت و پناهمه، (پدرم فوت شده)
الان دیگه حسرت چیزیو ندارم، چون هر کاری کردم براش، به نظرتون طبیعیه که حالم بده نیست؟!
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
چون یه لحظه هایی آرامش داشتیم با هم، یه لحظه هایی بود توی زندگیم که پشت و پناهم بود، خوبی هاشو هیچ وقت فراموش نمیکنم، حتما من فرد مناسب زندگیش نبودم و قراره خدا جبران کنه برام، امیدوارم برای اونم همینطور بشه و خوشبختترین باشه