ازدواج

حرف نه عملشوببین 

چجوری می شناسیش؟

دوست بودین؟

پس تقریبا کار تموم شدست و شرایط رو قبول کردی.پس اگه بهش اعتماد ۱۰۰ درصد داری که بعد ها تو یه شهر غریب  کنار این اقا ممکن نیست احساس تنهایی کنی بنابر این توکل به خدا بکن و پای سختی هاش بایست و مطمئن باش خدا همیشه با توئه.امید وارم خوشبخت و نیکروز باشی دوست من

بستگی به خودت داره که خودتو با شرایط زود وفق میدی یا نه.من از ارومیه اومدم یکی از شهرستان های تبریز یکسال اول اصلا بیرون نمیرفتم تاحالا هیچی نخریدم از این شهر.ولی دیگه کم کم قبول کردم.بیرون میرم خونه دوست فامیل اشنا یا پارک

جمکران و حرم حضرت معصومه رفتین التماس دعا

خیلی این دو مکان رو دوست دارم

من به خاطر ادمای اطرافم و اختلاف فرهنگی که دارم و شرایط سختم الان دوساله زیاد از خونه بیرون نمیرم و متاسفانه مشکلات عصبی درد قفسه سینه که ازاعصابه و جدیدا هم پوکی استخوان خفیف.قبلا زیاد بیرون میرفتم تفریح داشتم افتاب بهم میخورد الا به خاطر اینکه اینا سنتین و ب نظرشون زن نباید زیاد از خونه بره بیرون خونه نشین شدم.

ببین استارتر، باید ببینی خودت چی از زندگی میخوای. باید ببینی چه چیزهایی توی دنیا تو رو واقعا شاد و خوشحال میکنه. اینکه آخر هفته ها بری شمال یا لواسون یا فرحزاد و چمیدونم اینطورجاها، موزه ها و کاخ های بزرگ تهران، بازارهای لوکس و فراوون ... ببین اگه کمتر از اینا برات تفریح حساب نمیشه و دلت با این چیزاست که خوش هست ، خب باید تفاوت های تهران و قم رو بپذیری و چون دلت ممکنه توی قم بگیره .

ولی اگه یه شام  که خودت درست کنی و سه شنبه شب بری جمکران روفرشی پهن کنی با شوهرت بشینین بخورین و دعای توسل بخونین، یه فالوده خوردن توی یه آبمیوه فروشیِ معمولی و دو تا فلافل خوردن و بوستانِ سر خیابون، انواع جشن های مذهبی که توی قم خیلی پرشور و عالی برگزار میشه، این ها هم برای شاد کردنِ دلت کافیه ، قم یا هر جایِ دیگه برات فرقی نداره .

بستگی به فقط و فقط خودت داره. که دلتو با امکانات اطرافت شاد کنی یا نه.

اما به نظر من این چیزا بهونه هست. بعضیا کلاً با تیپِ مذهبی و معتقدِ آدمای قمی نمیسازن و ته دلشون ممکنه فکر کنن چه کوته فکر و غیرِ روشنفکر ! یعنی از سبکِ زندگیِ قمی ها دلشون بگیره. این یه واقعیته که خیلی ها اینطور هستن مخصوصا تهرانی ها . 

من یه دوست تهرانی دارم که هر دفعه میاد قم غر میزنه که دلم گرفت از بس همه مشکی پوشیدن (چادر رو میگه) از بس که خشک و بی روح هست ... 

ولی من دقیقاً برعکسِ این قضیه رو می بینم و امنیت رو توی این شهر خیلی بیشتر از وقتی مشهد بودم حس میکنم و مهربونی رو توی خانوماشون.

خوب بشین ببین طرز تفکرِ «خودت» چیه. همه دیگرانی که به تو میگن نرو از دیدگاه و ارزش های خودشون داره به قضیه نگاه میکنن .

خب پس ب یک شناختی رسیدی دیگه ببین حرفش عمله یانه 

یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری.مامانم اینا اصفهانن.