چرا مادرها این طورین
ما چندتا بچه ایم بعد مامانم هر چند ماه باید آزمایش بده و بره دکتر اگه حالش بد باشه دکتر مینویسه برای بستری در بیمارستان مشکل قلبی داره وقتی بیمارستان بستری میشه من میرم همراه میمونم تا مرخص بشه دکتر هم من باهاش میرم و آزمایش هم میخواد بده من باهاش میرم دارو هم من میگیرم ولی هزینش پدرم میده بقیه خواهر و برادرام اصلا دخالتی نمیگن و نظرهای مسخره میدن یا اگه یه موقعه پدرم بگه این خیلی زحمت مادرتون میکشه ناراحت میشن و حسودی می‌کنند...
کسی نیست
من خواهر ندارم،دوتا برادر دارم،اما همیشه کارهای مامانمو من انجام میدم،اونا انگار نه انگار
یک بار نگفتند ما باهاش بریم دکتر تو نرو خلاصه چند وقت پیش گفتم بیاید نوبتی کنیم یکی بره دکتر و....هر کی یه جای کارو بگیره قبول کردند گفتند تو باهاش برو آزمایش بده ما باهاش میریم دکتر خلاصه...
منم ساده گفتم باشه نوبت دکتر که شد همه گفتند برووو دیگه گفتم ما با هم قول و قرار کردیم من رفتم باهاش آزمایشگاه نوبت شماست قبول نکردم برم باهاش تنها رفت و الآن همه از من طلبکارن
خب رفتن باهاش یا نه؟
حتی پدرم زنگ زده دعوا که چرا باهاش نرفتی میگم فقط مادر من نیست که مادر اونا هم هست چندین ساله از سن کم دارم کارهاشو میکنم تنها یکم کمک کنند دیگه
الآن میگم این همه کار کردم یک بار تشکر نکردند یا کمک کنند البته من انتظار تشکر نداشتم الآن همشون طلبکارند انگار من چی کار کردم به نظر شما حق با کیه؟
ای بابا وظیفت شده دیگه
چی بگم نکنی هم میشی بده
منم دوست دارم‌کاری برای خانوادم انجام بدم ولی وقتی میبینم بقیه فکر می‌کنند وظیفمه عصبانی میشم فکر کن مادرم بیمارستان بستری شده هیچ کس نرفت پیشش همراه بمونه یکی گفت شوهر دارم یکی گفت بچه مدرسه ای دارم من مجبور شدم چندین هفته نرم مدرسه برم پیش مادرم بمونم الآنم میگم میگه خب نمیومدی😐
