خیلیییی ناراحتم میکنه
اصلا دوس ندارم سنم زیاد شه از سن سی سالگی به بعد میترسم
شماهم اینجورین؟
اونایی که سی یالگی رو رد کردن بیان نظرشونو بگن راجبش
خوب که نیست ولی یه دوره از زندگیه دیگه
ترسناکه انگار هنوز ۱۵سالمه
داشتم کمتر شده ولی نگرانم
در هر صورت عمر آدم میگذره با فوبیا یا بدون فوبیا پس باید این واقعیت را پذیرفت
هی شیرین تر میشه
یه جایی دلت میخواد به زندگی تافت بزنی تا همینجوری بمونه
از زیاد شدن سنم ناراحت نیستم
از اینکه عمرم برا حرص خوردن برا بقیه گذشت نه خودم ناراحتم
من اگر روزی برسه برم سر خونه زندگی خودمم دیگه جونی نیست برام که ذوق کنم حداقل اینقدر فشار عصبی رومه
هر کدوم دوره ایه برای خودش. اگه بیماریی نباشه. الان من همه بچه ها بهم میگن خاله. حتی پسرهای ۱۸ ساله میگن آبجی. حس خوبیه.
منم دقیقا خیلی ناراحت میشم وقتی بهش فک میکنم من ۴۰ رد کردم
وقتی ۲۰ ساله بودم ۳۰ ساله ها رو سن بالا می دیدم
الان که ۳۱ سالمه و امیدوار ب اینده
تازه میخوام مامان بشم 🥹
وای منم
ولیییی خیییلی دلم واسه دوران دبیرستانم و سال اول ازدواجم تنگ میشه
همش خواب اون خونه ی اولی که توش زندگی کردمو می بینم
نه، ترسی ندارم از بالا رفتن سن. تجربه کردن پیری هم یک موهبت هست که نصیب همه نمیشه...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
