اون رفت ی مدرسه ی غریب و خیلی دور ثبت نام کرد
و الان بچه هایی که چند سالیه باهاشون همکلاسیم ازم میپرسن فلانی کجا رفت؟ فلانی قرار نیست بیاد اینجا؟ من خیلی دلم برای فلانی تنگ شده بیا قرار بزاریم ببینمش؟ شماره فلانی رو بده و...
راستش من خیلی حسودیم میشه به دوست صمیمیم :) منم دختر تنهایی نیستم میشه گفت منم دوست داشتنی ام اما حس میکنم اگه من از این مدرسه میرفتم هیچکس از من نمی‌پرسید و براش مهم نبودم :) در کل حس میکنم رفیقم از من خیلی سرتره :) چطور اینطور حس نکنم؟
