۱۱ سال ازدواج کردم مستاجرم اخه تا کی خدایا
پدر شوهرم بی وجدانم کلی املاک داره ولی هیچ کمکی به ما نمی کنه خدا ازش نگذره ..
یعنی اونقدر از مستاجری خسته ام دیگه بریدم
از بس این صاحب خونه ها سر چیزهای الکی اذیتم کردن
بخدا حاظرم جفت کلیه هام بدم فقط ی خونه کوچیک بتونم بخرم ....لعنت به مستاجری ...
بدترین درد دنیا مستاجری
درکت میکنم کاملا . کاش خدا کاری کنه برامون
اونوقت من با پول قرضی خونه خریدم زدم به نام برادر بی لیاقتم بعد پدر با وجود این همه ثروت به پسر چیزی نمیده من چقدر خررررر بودم
منم حاظرم جفت کلیه هام بدم ولی از خونه خودم برم مستاجری،همین دیروز همسایه ها دعوا کردن ما تا از در آپارتمان زدیم بیرون از طبقه چهار شیشه و گلدون میریختن رو سرمون،خدا ب خودم و بچه هام رحم کرد،اینجور خونه ای چه فایده داره اخه
من دیشب تو خواب می‌دیدم بهمون گفتن باید از خونه بلند شید و من اصرار می‌کردم که منصرف شن 🥲
به قرآن قسم چندتا باغ داره خونه تو تهران چند واحد داره داده اجاره از وقتی ازدواج کردم ی ریال کمکم نکرد من همیشه با صاحب خونه سر چیزهای بیخودی در حال دعوا بودم ساله ها من شوهرم توفقر زندگی کردیم فقط آرزوی ی واحد کوچیک داشتم که مال خودم باشه فقط آرزوم اینه مستاجر نباشم در صورتیکه پدرم شوهرم بازن جوونش تو ویلا تو شمیران زندگی میکنه
اگر درآمد خوب باشه و نگرانی اجاره و رهن نداشته باشی بنظرم خیلی خوبه ک هر چند سال ی بار جاب جا شی، اینکه تمام عمر ی جا ساکن باشی هم خیلی خسته کننده و دلگیره.
لااقل مستاجر نیستی
میتونی خونه ات جابجا کنی
مستاجری بد دردی
مستاجری مثل این میمونه که ی دانش اموز عصر پنجشنبه خوشحاله بخاطر تعطیلی جمعه بعد یادش میوفته روز شنبه امتحان داری دقیقا شادی تو خونه مستاجری ی همچین حس هستش.
