یه برادر ۳۰ ساله دارم که نه دانشگاه رفته نه هیچ وقت کار درست حسابی داشته فقط یه سربازی رفته
خیلی وقتا بیرون از خونس وقتیم باشه داره با گوشی بازی میکنه همیشه هم از همه شاکیه که چرا شماها برام هیچکاری نکردید چرا ما پارتی نداریم کلا همیشه عصبانی و بدخلقه
در صورتی که خواهرم الان ۲۳ سالشه با همین امکانات هم داره دانشگاه دولتی درس میخونه هم یه کار خوب داره
منم قراره برم تهران برای دانشگاه فقط نگران مادرمم که اینجا میمونه و حرص میخوره (پدرم خیلی بیخیاله)
این ادم چجوری میتونه سر عقل بیاد؟
